daha sonradan çoğu asosyal olacak çocukların gönlünde taht kurmuş karakterlerdir.
bazı insanlar çizgi roman okurlar. çünkü kahramanları , doğaüstü olayları , renkli resimleri severler. bunlardan bazıları kahramanlarla seksteki dominant-köle ilişkisine benzer bir ilişki kurar. çünkü kahramanlar onların yapamadıklarını başaran kişilerdir ve zaten aciz olan okuyucular bu heybetli karakterler karşısında iyice silikleşir. hatta onlara tapmaya başlar. onların gücüne, kudretine sığınır.
bazı okuyucular da bir level atlayıp kendilerini bu karakterlerle özdeşleştirir. yine de ezik olduklarından kendileri ile özdeşleştirecek karakteri bulmaya çalışırken kusurlu, ezik ; yani kendilerine yakın olacak karakterleri seçenek olarak görürler. mesela fantastic four'daki johnny storm'u seçmek varken gidip ben grimm denilen ucubeyi seçerler. batman dururken gidip kısa donlu peter parker'in duvarda yürüyen halini seçerler. tony stark onlar için uygun bir karakter değildir mesela. böyle ezik bir şey olması gerekmektedir. mesela hancock'u ilgiyle izlerler ama maceranın birinde süperman bir treni durdursa umurlarında olmaz. v'nin hiç sevişemeyecek olması sizi kendine çekerken wolverine'nin karizması hiç de umrunuzda olmaz. angel'i sevemezsiniz siz . batman catwoman'ı nirvana'ya ulaştırsa sizin ilginizi çekmez ama hakkında çıkan ve asılsız olan "batman gay imiş" iddiaları sizi sevindirir.
bence en sevdiğiniz karakterler en ezik olanlar. bu çoğunuz için geçerli. ben de forbes okumadığım zamanlar çizgi roman okurum ama bir kere bile sizin gibi düşünmedim. yapmayın bunu, sonra bu eziklikten kurtulamıyorsunuz. "ama onların daha çok insani yönü var" zırvalarına hiç kulak asamayacağım şimdi. playboy falan alın bir de. yatağın altında saklayın, erkekliğin şanındandır. kendinizi ezik karakterlerin yerine koyup bir loser'ı rol modeli alacağınıza hiç okumayın lan o çizgi romanları!
