bir hafta öncesine kadar evde tatlı bir telaşa sebeb olan minik, tatlı ve sevilmelik tavuk yavrusu.
( tavuk yavrusu biraz cümleyi bozdu galiba).*
sabahtan başladı telaş annemin sesiyle,
- hasan bak bakalım cıkmış mı hepsi yumurtadan?
+ yahu yarım saat önce baktım ya!
- yine bak.
+ peki karıcığım. ( babam kılıbığın bayrak tutanı)
öğleye kadar babam gidip geldi yumurtaların yanına. velhasıl öğlen ilki sarı diğerleri siyah olmak üzere 3 saat içinde 8 civcivimiz oldu.
bütün aile üşüştük başlarına. izlemesi bile zevkliydi. ta ki annem '' canım torunlarım'' diye seveye başlayana kadar.
mesajı alan ben hemen ortamdan ayrıldım.
canım anam benim. merak ediyorum bu konuya bağlayamayacağın bir olay olacak mı?
bak civcivi bile nereye bağladık. siz düşünün halimi.*
Bak şimdi...ben seni böyle şebek gibi boyasam, mesela fuşya rengine, kırmızıya, turuncuya, sonra seni pazarda pazarlasam, hem de armut gibi kese kağıdına koyup... Ne dersin?!
Canı olana, patlıcan gibi muamele etmeyi bırakın artık!
Pislik herif!
anlamlı anlamsız her harekete deli gibi koşan hayvan.tanık olduğum durum şöyle;köpek kuyruğunu sallıyor.bu onun kuyruğuna doğru deli gibi koşuyor.değişik bir intihar stili.çözemedim.
Vakti zamanında akrabalar ile yedikır barajına pikniğe gittiğimizde 1 liraya sarı olanlarından almıştım. "yaşamaz, ölür, onlar fazla dayanmıyor" diyenlere inat yaşamıştı. çok güzel beslemiştim. ilk zamanlarda evdeydi fakat "cıııırtttt pııırt" diye bağırarak büyüdüğünün sinyallerini verdikten bir süre sonra kapalı olan balkonun altında beslemeye başladım. çok güzel besliyordum. mısır, ceviz bile kırıp, ezip yedirmişliğim. bir zamanlar etrafta bolca çekirge varken bardağa doldurup yedirmiştim kendisine. adı ilk başlarda pıtır idi. tarzan gibi "ööööüüüü ü öüüüü" diye bağıran kocalak horozun adı pıtır kalamazdı. komşu kızı abla önerisi üzerine adını behlül olarak değiştirdim. rengi de beyazdı. üzerinde kahverengilikler vardı benek benek.
yuvasında kabı vardı oraya sıçıyordu ya da oturduğu yerin altına denk geliyordu bilmiyorum. arada bir eve alıyordum tarıyordum, kanatlarının altına parfüm falan sıkıyordum. çok bakımlıydı ve yakışıklıydı. ibiği kocamandı ve çenesinin altındaki ibikleri daşşak gibi sallanıyordu.
kapısını açar açmaz ayaklarımıza saldırıyordu. benim veya evdekilerden birisinin geldiğini gördüğünde kanatlarını açarak geliyordu. artık haberler geliyordu behlülü falanca yerde gördük falan diye. benden çok geziyordu ibne.
bir süre sonra komşuların bahçesine girdiği, kızları, çocukları kovaladığı, milletin üzerine hopladığı yönünde şikayetler gelmeye başladığı için behlülden vazgeçmem gerekti. kesemezdik çünkü elimde büyüdü. dışarıda büyütülmüş tavukta olsa bile kesemezdim ve kesilmesini istemezdim. evin yakınlarında kömür satış ofisleri vardı. orada tavuk falan olduğu aklımda kaldığı için behlülü aldım oraya gittim. adam 15 lira teklif etti. sattım gitti.
arada bir ziyaretine gidiyordum behlülün. son gittiğimde ise behlülün eti lezzetliymiş dedi o adam bana. belli ki behlülü kesmişler... yıkılmıştım. ulan insan söyler mi bir çocuğa böyle şeyi ? belki de arada bir oraya gitmemden rahatsız olmuş olabilir fakat bir arkadaş istedi ona verdim diyebilirdi benim üzülmemem için.
evde beslenilmemesi gereken hayvan. eğer şans eseri ölememeyi başarırsa - ki evde beslenilip de ölmeye en yatkın hayvan(cık)tır kendileri- yavaş yavaş tavuk olduğunu görmeye başlarsınız ve nedense mideniz bulanmaya başlar.
Çocukken beslemeye çalıştığım hayvan.
Üç tanesi bu yolda şehit düşmüş olsa da dördüncü aldığım civcivim eddy bayağı uzun yaşamıştı. Öyle ki kedi falan tokatlıyordu. 15 temmuz 2000de hain bir saldırı sonucu kendisini kaybetrik. Her sene 15 temmuz günü bu yüzden evde yas tutulur. Hain pati darbesi ile şehit edilen eddy kardeşim, yoldaşım için tüm sözlüğü bir dakikalık saygı duruşuna davet ediyorum.
Birçoğumuzun, çocuk yaşlarında, ölümüyle travma geçirmemize neden olan şipşirin canlı.
Şimdi ise, Piyasada, angut renklere boyanarak satılan civcivler travma sebebim.
Boyadığınız o ellere tüküreyim!
civcivler yumurtadan 18-20 gun arasi cikarlar.ust gagalarinin uzerinde cok sert bir dis vardir.bununla yumurta kabugunu kirarlar.daha sonra bu dis hemen duser.1 gun kurumasi icin beklendikten sonra tamamen civciv olarak yasamaya hazirdirlar.hic bir sey yemeden 5-7 gun yasayabilir.ticari isletmelerde sadece tavuk civcivler para ettigi icin ayrilir.ayirma islemi genetik olarak ayarlanmistir..civcivler aslinda beyaz renkte olsa dahi dezenfeksiyon icin verilen formol nedeniyle renkleri sari gorunur.beyaz civcivler genelde kanat tuylerinin buyuklugune gore ayrilir.dişi civcivler bir kisa bir uzun tuye sahip iken horozlarin tum kanatlari uzundur.kahverengi irk ise rengine veya yine kanat teknigi ile ayrilir.secilen dişi civcivler yetistiricilere verilirken horoz civcivlerin akibeti her zaman kotu olmaktadir.
disi-horoz ayrimindan sonra bir buyuk naylon posetine horoz civcivler doldurulup agzi iyice baglanip birakilarak havasizliktan yada ezilme ile ölmesi saglanir ve cope atilir veya et-kemik ununa donusmesi icin bu tur fabrikalara gonderilir..bazen horoz civcivler bir takim kotu niyetli insanlarca alinip boyanir.bu islem ölumden beterdir.35 derece sicakliga ihtiyac duyan civcivler gozden uzak bir yerde kazanlarda kaynatilip eritilen toz boyalari sivi hale getirildikten sonra bu kazanlara bandirilarak boyanmaktadir.sonrasinda sicak bir yere göturulse bile islanan bir civciv ölu civciv demektir.belki 100 bin civcivden 1000 tanesi yasar.daha dogrusu ölmeden satilir.eger bir hayvansever iseniz almamanizi tavsiye ederim.zaten yasama sansi yok.bosa para vermis olursunuz.boyasiz alinabilir.ama bakmasi cok ihtimam ister.kuru bir yer, surekli bir isik kaynagi ve sicaklik ihtiyaci vardir.en az ilk 20 gun bu sekilde yasamalari gerekir.not:satin aldiginiz civciv % 99.5 ihtimalle horozdur.
milyonlarca civciv arasinda olsaniz bile ezmeden rahatca gezebilirsiniz.ezmemek icin önemli olan civcivlere dikkat edip gozlemlemek degildir.cok hizli hayvan olduklari icin ayaginizin altina cabucak gelirler.ayaginizi 5-10 santimden fazla havaya kaldirmazsaniz ezme sansiniz kalmaz.
