Saatlerce acımasızca ''ciyk! ciyk! ciyk! ciyk!'' diyen,beynimi afedersniz siken,avucumn sıcaklığında mışıl mışıl uyuyan,tatlı ama bi o kadar cani hayvan.
biraz daha devam ederse yarın akşam yemeğinde civciv kızartması yiyecem.
küçükken sahip olduğum hayvandır.
ibrahim erkal şarkıları dinlerdik birlikte. ibrahim erkal şarkıları dinleye dinleye bunalımlardan bunalımlara sürüklendi civcivim ama o şarkılar adeta onu besliyordu gün geçtikçe serpildi, yağız bir horoz oldu.. işte o gün...işte o gün!! biz onu kestik ve yedik. (bkz: pişmanım sözlük)
ilkokula giderken apartıman dairesinde besleyip büyüttüğümüz ve bir gün komşuya bayram ziyaretine gittiğimizde komşu kızının koşarak salona girip"sizin balkondan boy boy tavuklar atlıyo abla"dediği içimi yaralayan durumdur.sonradan alt katta ki market amcadan aldığımız habere göre,hepsi ezilmeden caddenin karşısına geçerek gözden kaybolmuştur.
tavşan ile birlikte en sevimli hayvan olmaya layık görülen sevimlilik muskalarıdır kanaatimce. yavru kedi-köpekleri unutmamak gerekir tabii. herşeyin yavrusu güzel sanırım. *
