panço zamanı aklımda hala onların bir kampanyası vardı doritos muhteşem lezzeti öldürmeden önce. 1, 3, 5, 7 deki paketlerde hep bedava çıkardı tabi ben bu surayı bulmak için bakkala mal ne zaman gelecek diye japon askerlik yapardım.
Taso bulma ümdiyle hepsi mıncıklanma suretiyle taciz edilir. bazen buldum sanılıp açıldığında taso çıkmayınca avazı çıktığınca ağlayınca bakkal amcanın sesine daha fazla dayanamaması üzerine yeni bi paket almasına izin vermesi.
(bkz: )aa ben
Bakkal arkasını döndüğü anda başlayan, ''tamam oğlum alacaksan al artık'' sözüyle son bulan eylem.
Kontrol demezdik genelde, bizim mahallede cips okşamaktı adı. Taso En rahat biftekli cipste anlaşıldığından genelde ilk hedefimiz o olurdu. Hatta bir ara biftekli cips gelmemeye başlamıştı.
Bizim zamanımızda çocuklar taso oynardı, meybuz yerdi, bisiklet sürerdi, aylık oynardı. Anne çıkan çocuğun arkasına geçip ''ohh ohh'' yaptığımız günleri hâlâ hatırlarım. Hele ki o mahalle maçları..
Günümüzde ise 5 yaşındaki çocuk yanıma gelip ''abi meyve kesme oyununu açsana'' diyor. Böyle çocukluk olmaz olsun..
bugün bir çocuğun yaptığını gördüğüm ve beni yıllar öncesine götüren olay.
çocukluk evresinde ebeveynlerden zar zor koparılan 3-5 kuruşla mahalle bakkalının yolu tutulur. bakkala gidene kadar görülen her arkadaş çağrılır. bakkalın önüne gidince cips paketleri ellenmeye başlanır. amaç içi en az hava dolu, en fazla cips dolu paketi tespit edip onu satın almaktır. bakkal sahibinin sinirli bakışları arasında en dolu olduğu düşünülen cips seçilir. afiyetle yenilir.
bugün gazete almaya giderken bakkala bir çocuğun koştuğunu gördüm. elinde rulo yapılmış kağıt bir para vardı. muhtemelen 5 liraydı. öncelikle pringles rafına yeltendi. kutuları sıkmaya çalıştı, sıkamayınca vazgeçti çitoslara yöneldi. bir çitosu sıktıktan sonra kafasını olumlu anlamda sallayarak aldı. olay öyle önemliki daha lezzetli bir cips almaktansa paketini sıkabildiği cipse yöneldi çocuk. çocuklukta yaşanan bu olaylara bir diğer örnek ise:
