Kullanana çok güldüğüm ilaç. Kullananlarda çok hastayım tribi yok mu. Benim gibi aynı anda prozac efexor ve şizofreni ilacı olan cedrinayı içseler napıcaklar acaba.
bir süre kullandığım, durup dururken insana bir anda ateş bastırıp soyunma isteği yaratan, saçma salak güldürüp duyguları elinizden alan diğer tüm anti depresanlar gibi gereksiz olan, kilo yapan bir ilaç.
kullanırken ne mide bulantısı, ne kusma ne de diğer ıvır zıvırları yaşadığım ilaçtır. ani tepkileriden sıyırıp, dingin, huzurlu görmüş geçirmiş ak nineye döndüm sayesinde. gün içinde arakladığı bütün aksiyonu da rüyalarda yaşatır sağolsun.
1 sene kullandım . kullanacaksanız bunun yararlarını zararlarını karşılaştırın öyle başlayın derim . mümkün oldukça uzak durulmalı antidepresanlardan. bilgi almak isteyn varsa özelden yazsın yardımcı olurum. Bu ve buna benzer çok ilç denedim.
ülkemizin güzide devlet hastanelerinde psikiyatrlar şeker gibi yazmaktadır her gelene, maksat ikram diye düşünüyolar heralde. agresif bi kişiliğim olduğunun farkındayım ve mezuniyet sonrası depresyona girdiğimi düşündüğüm için doktora gittim. ben heralde biraz konuşuruz da sorunun temeline iner belki saldırgan kişiliğimi yatıştırır diye düşünürken adam önündeki kağıda bakıp yaklaşık on soru sordu; "sevgilin var mı", "işin var mı", "intihar etmeyi düşündün mü", "ailenle aran nasıl" gibi sorulardı bunlar velhasıl doktor beyefendi "bu ilaçları kullan bitince gel bakarız durumuna" dedi, ulan saate bi baktım bir buçuk dakika olmuş, ben ne umdum ne buldum yani. sonra kendi kendime dedim ki 'ulan adam o kadar sene okumuş bi de üstüne çalışmış, heralde bi bildiği vardır' dedim. verdiği iki ilaçtan biri cipralex idi, doktorun talimatına uygun olarak ilk gün yarım hap aldım, resmen oh yes oldu, bir serinlik geldi, bir rahatlık geldi ki anlatamam, babam beni kızdırmak için tayyibin ne aldığını falan okudu gazeteden; normalde bi ton küfür ederdim ama aa o da ne, tam küfür edicekken bir nefes aldım ve bütün sinirim geçti. aynı gece beni sinirlendirecek birkaç olay daha yaşadım ve hepsinde tepkim aynı oldu. ulan bi yandan da kıllandım çünkü karşı cinse aşırı ilgiliyimdir ama en ufak bi ilgim olmadı hem de çok acayip giyinmiş ablalar kafede beni kesiyodu. kısacası ben ben olmaktan çıkmıştım. madem insanların 'normal' olarak addettiği kişilik bu, ne yapalım ben de sürünün geri kalanına uyacağım. gece eve gittiğimde -ki saat sabaha karşı bir sularıydı- canım inanılmaz bir şekilde sudoku çözmek istedi, normalde de çözerim, orta seviyenin biraz üstündeki bulmacaları çözebiliyorum ama gazetenin yanındaki bulmaca ekindeki en kolay sudokuyu bile çözemedim, 'heralde bu sefer zor olanı denk geldi' dedim diğer çok kolay bulmacaya geçtim ama saçma sapan hatalar yapıp duruyorum, kısacası aptallaştırdı bu meret beni. birkaç gün daha kullanınca bırakma kararı aldım, zaten insan kendi kendini iyi edemezse ilaçlar günü kurtarmaktan başka bir işe yaramaz kanımca. bıraktığım gün prospektüste yazan 'manik faz' ın ne olduğunu anladım, inanılmaz neşeliydim, herşey bana eğleneceli geliyodu. şu aralar geçti ilacın tüm etkisi, birkaç gündür kendimde olduğumu bildiğimden tecrübelerimi bu ilacı kullanacak olanlarla paylaşayım dedim. emrah serbes in çok güzel bir lafını da paylaşmak isterim: sahici bir sarsıntı sahte bir dengeden iyidir.
