sen ağlama ama ya kıyamadım bak şimdi. *
- benim param var, orantılı olarak da cipim.
- onların parası yok, doğal olarak otobüsteler. paraları olsa benim gibi cipe binerlerdi.
- ama ben yine de acıyorum ya hani ağlıyorum diyorum ya sebebi bu yani.
- neyse sağlık olsun ne yapalım, ee bu akşam parti var mı, nereye gidiyoruz arkadaşlar; çok üzüldük, çok ağladık e hadi biraz kafa dağıtalım, eğlenelim değil mi ama? (!)
orada alnının teriyle parasını kazanıp, evdeki çocuklarına bakmak uğruna yıllarca aynı kıyafetleri giyen bir aile reisi, durumu kötü olan ailesine ileride iyi imkanlar sunma amacıyla okuluna, derslerine varını yoğunu koyan öğrenci yahut evlatları tarafından unutulmuş yaşlı bir teyze de olabilir değil mi? bunlar olması muhtemel durumlar. bunun dışında trafiğe çıkmaktan hoşlanmayan otobüsü daha güvenli bulan bir yetişkin de olabilir. peki ya sen kimsin? *
ağız dolusu küfür etme isteği uyandıran sonradan görme insan sözü. ulan ben yıllardır otobüse biniyorum, bir kere bile üzülmedim kendime. ya da otobüsün yanından geçen cipe bakıp "ah keşke ben de binsem" demedim.
para karaktersiz insanı çok çabuk değiştiriyor maalesef.
ciple otobüsün ters istikametinde giden herhangi bir ülkenin vatandaşının otobüste uzaklara gitmekte olan bir tanıdığının olması halinde kurabileceği duygusal cümle.
