insanoğlunun, haddizatında cinlerle sürekli olarak bir arada olduğu gerçeğidir. bunun tartışılacak bir yanı yok. onlarla sürekli bir aradayız. sadece boyut farkımız var. yoksa mekanlar aynı yani. üstelik onlar bizi görebiliyor fakat biz onları göremiyoruz. düşünsenize, şu an siz bu satırları okurken belki de hemen yanıbaşınızda bir cin size bakıyor? evet, tabii ki, bu başlığı ibneliğine açtım. yoksa konuyla ilgili gerçekten bir bok bilmiyorum. maksat gece gece içiniz ürpersin amk.
küçücüktüm. ananem demişti bana bu lafı. cinler heryerdedir diye. inanmaz gülerdim yaşlı kadına. taaaki birgün odamda uyandığımda başucumda bana bakan o lanet şeye kadar. yüzü gözü o kadar parlaktıki, inanın gözümü açamıyordum. sanki nefes almak benim için zulümdü. bana bize inanman için daha ne yapmalıyız dedi o boğuk ve korkutucu sesiyle. tam elini yüzüme uzatmıştıki çığlık çığlığa uyandım. başımda ananem vardı ve dua ediyordu. ne oluyor dedim, ananem ''oğlum 1 saattir çığlık atıp uyanmıyorsun, okudum seni uyandın'' dedi.
bir değil milyonlarca vardır. saçımızın içinde bile. dişlerimizin arasında bile. midemizdekilerin adı bile lise okuyan herkes tarafından bilinir helicobacter pylori.
O seninle uğraşmaz bakmaz bile ne zaman cenabetsin pis koku yayarsin meleklerde onlarda sana lanet eder çok günahkar olursan senden hoşlanmazlar dikkat çeker sin başkan aksilikler gelmeye baslar.
Kötüleri iyileri vardir insanlardan önce yaratilmislardin bilim ve ilmi bizden daha iyi bilirler vücut olarak sihirli güçleri vardir.insanlar onlar görmezler onlar görürler ama rahatsizlik vermezler kötüler inden ise melekler korur. Onlarda ürerler daha uzun yasarlar.onlara da peygamber ve kitap gelmiştir bizim onlar soyut bilmemiz gibi onlarda bizi soyut bilirler belli bir ilimle veya sihirle onlar ile iletişim kurulabilir insanlar daha üstündürler belki zeka belki de irfan olarak.
