annemin cinli dediği ve hatta teyzemi ve en şaşırtıcısı babamı bile cinli olduğuna inandırdığı odada günlerce yattım, kalktım, cin filan görmedim. tosur tosur uyudum yeminle.
oysa saydıklarım cin gördüklerine kesin emin idiler. gitmedik ne doktor bıraktılar, ne hoca...
bana da hiç gelmedi. aslında gelse bilgi alırdım ondan. adam gibi karşıma alır derdim, sorardım derdin ne senin diye ama gelmiyor işte.
nedense hep köylü kesime gidiyorlar ve nedense hep inananları çarpıyorlar.
la bide bizi çarp, ölür müsün?
hem neden ayrımcılık yapıyor onu da anlamış değilim.
cidden olsa gelse, ben konuşurum.
konuşulmaz demeyin, bunlardan bilgi aldığını iddia eden, konuştuğunu söyleyen insanlar gayet var. şizofren olabilir ama koca bir kitle bunlara inanıyor.
Neden acaba inanmadıkları içinmi gelmiyorlarmiş. Bildiğim kadarıyla gelirlerse ateistlerin varlıklarını kabul etmeleri ardından da yaratıcının varlığının kabul edilmesi geleceğinden işlerine gelmez dolayısıyla beklemeniz çok safca olur. Siz beni dinleyin kıymetli vaktinizi boşa harcamayın aga.
Şahsen, cinler tarafından rahatsız edildiğini iddia eden bir ateistle karşılaşmıştım. Çelişki mi? Sonuna kadar. Ama bu şöyle bir durum olduğu gerçeğini değiştirmiyor: