polis kimliğinin yanında seri katil olmanında vermiş olduğu rahatlıkla, her kusursuz cinayet sonrasında koluna jeletle çentik atma ritüelini gerçekleştirerek siyah deri koltuğuna oturdu ve sigara eşliğinde ceseti seyretti fakat daha öncekilerin vermiş olduğu rahatlık kayboldu. bir yanlışlık vardı ama neydi. (devam edecek)
Palandan kanlar akarken, insan öldürmenin verdiği hissi, duyguyu anlamıştı artık, yine herzamanki gibi o ifadesiz ifadesini yüzüne takınmış bir şekilde arkasını döndü birkaç adım attıktan sonra palayı yere attı. Bu onun ilk cinayetiydi evet, ama son olmayacaktı.
" Yaşananlar bir hazzın temeli değil: Korku dolu bir hayatın dehşet verici cinayetlerinden ibaretti. Gülüyordu karanlığa zira, yaptıklarından hiç mi hiç pişman değildi."
