kendimi bildim bileli aklımdan çıkmayan şarkısı; çalgıcı karısı binnaz, esnaf karısı binnaz, kumarcı karısı binnaz, binnaz, binnaz... ne çektin be binnaz abla.
Çocukluğumun da en sevdiğim sanatçıydı. Binnaz şarkısını söyleyip aynı onun taklidini yapıyordum. Ev ahalisinde herkes gülüyordu. Allah rahmet eylesin.
güzel bi sesi, enerjisi olan adam. toprağı bol olsun.
herkes çok şaşırıyor benim bu adamı sevdiğime. thrash metal playlistimin içinde sadece binnaz ve yapma bana numara var türkçe olarak.
anılar ve samimiyet geliyor aklıma bu adamı dinleyince. başlığı görünce de hemen atladım tabi.
liseden 1999 da mezun oldum. devlet lisesi. ilk sevdicek var tabi o zaman, o da kolejdeydi. beni mezuniyet gecesine davet etmişti. ciguli çalmaya başladı, o sıralar popülerdi. ciguli gibi oynaya oynaya bitti gece. sonra bana kasedini hediye etmişti. kendisi de has rock' n' roll cuydu.
ben bu adamı dinleyip nasıl duygulanabilirim ki, demiştim. bir gün ayrılırsak dinlerken duygulanırsın demişti.
aradan 16 yıl geçti. onu değil de o zamanlarımı özleyip duygulanıyorum şimdi. o yüzden ciguli özeldir benim için. laf ettirmem.
rusların yerli ve milli arabası. daha sonra ruslar "beyler türkiye yerli ve milli araba giriyormuş, biz o işte galaksi lideriyle rekabet edemeyiz" deyip 2012'de üretimi durduruyorlar. https://galeri.uludagsozluk.com/r/2267561/+
türkiye'de popüler olduğu dönemde ortaokula gidiyordum. ben ve bizim yaşımızdaki çocuklar, o'nu hep bir komedi malzemesi olarak gördük. şimdi anlıyorum ki, bütün türkiye'ye o şekilde tanıtılmış. adamcağız da ülkenin kültürüne biraz uzak olduğu için, samimi hareketlerinin aynı samimiyetle karşılandığını düşünmüştür muhtemelen; ama aslında bütün ülke o adamla dalga geçiyordu. her yerde taklitleri yapılıyor, bütün programlarda soytarı gibi muamele görüyordu.
sonra büyüdüm. az çok müzikle ilgilendim, farklı müzik tarzlarını gördüm, iyi müzisyenleri dinledim. zamanında, yazları çalıştığım kırtasiyeden kazandığım parayla aldığım kaseti sayesinde, şarkılarına hakimdim ciguli'nin. sonraki dönemlerde de ara ara açıp dinlerdim bilgisayarda da. o aralar farkına vardım ne kadar iyi bir müzisyen olduğunun. solistliği için yorum yapamam, biraz tarz meselesi; ama enstrumanına hakimiyeti inanılmaz. yine ahkam kesecek durumda olmasam da dünyada sayılı akordiyonistlerden biri.
ölümüne yakın, ciguli'ye iade-i itibar yapılmaya başladı. daha çok saygı görmeye başladı ülkede. hatta bununla ilgili bates motel pro, ortamlarda kültürlü görünmenin yolları diye bir videosunda bunun bir şakasını yapmıştı. neyse ki ölümünün ardından herkes kendisi iyi bir müzisyen olarak anıyor.
ciguli'nin bu ülkede yaşadıkları, akıl tutulmasının ete kemiğe bürünmüş hali. başka bir ülkede yaşasa, tüm dünyanın saygıyla andığı bir sanatçı olacak bir insan, burada komedi unsuru oldu. sanırım dolandırılma hikayesi vs.'de var. gece gece aklıma geldin ciguli.
