tıpta kullanılan, en yüksek kanıt düzeyli çalışma biçimi. özellikle ilaç deneylerinde kullanılır.
çift kördür, yani alan da veren de ne alıp verdiğini bilmez.
randomizedir, yani denekler rastgele seçilir.
kontrollü klinik çalışmadır, yani bir gruba ilaç, bir gruba plasebo verilerek sonuçlar incelenir.
Randomize kontrollü klinik araştırmalar, elde edilen sonuçlara göre, tanı ve tedavide çok önemli yönelimlerin, kararların alınabileceği bilimsel çalışmalardır. ideal randomize bir çalışmanın çift kör olması gerekir. Çift kör olması ise, çalışmanın sonuçlarının temiz ve tarafsız olması açısından önemlidir. Ne çalışmaya katılan hasta ne de hekim hangi ilacın kime verildiğini bilmemektedir. Ancak hekim, etik olarak hastanın gidişatına göre hastayı yönlendirebilir. Plasebo almış bir hastada, hayati tehlike arz eden, kötüleşmesini hızlandıran bulgulara rastlanırsa, çalışmadan ayrılması istenebilir. Böylelikle mevcut diğer tedavilerle devam etmesi sağlanır. Bir klinik çalışmaya katılan hasta ne zaman isterse çalışmayı terk edebilir. bU sayı fazla olduğu taktirde çalışmanın verileri sağlıklı olmaz ve bu çalışmanın süresini uzatabilir. Bu da çok istenen bir sonuç değildir.