cocuklugumun ve omrumun en guzel yillarinin gectigi ,kastamonunun en uzak ve en guzel yeri, surgun kasabasi... rifat ilgazin,suha tugtepe nin,serdar ortac in, huner coskuner in memleketi rifat ilgazin sariyazmave karadenizin kiyiciginda romanlarinda ve 40 yil once 40 yil sonra ani kitabinda bahsi gecen ,13 kilometre kumsali ile karadenizin belkide en uzun kumsali olan goc sehri..sair le sehri arasinda oldukca etkileyici bir bag vardir.
1980 de elleri kelepceli ,gozleri bagli,70 yasindaki yazari yuruttukleri caddenin adi cok degil 6 yil sonra adini alir ve
sair ne zaman hasta olsa ona kasabasindan bahsederler atesi dusermis yuzune renk gelirmis..
surgun kasabasi olmasi ise garip bir ironi tasir. donemin devlet memurlarini siyasi nedenlerle sehrin en uzak kasabasina surme politikasi, eskiden beri uygulana gelen klasik bir surgun yontemidir.hos olan ise kasabaya her surulen memurun saskinlik icerisinde kalmasi ve bir sure sonra yerlesip orali olmasidir. adeta bir kilim motifi gibi islenmis deniz -orman birlesimi yemyesil ve inciyi andiran guzelligiyle, surgun bir nevi odule donusur.kasaba kendi esrafinca, karadenizin moskovasi olarak cagrilir. kastamonu gibi oldukca muhafazakar yorede, dogal olarak burada bir zamanlar surgune gonderilmislerce egitilmis nesilleri dusunun.
kaybettigi nufusunu goz onune alindiginda istanbulun 34.ilcesi demek neredeyse gercekci bir saptama olacaktir(*)ve azimsanmayacak bir yurtdisi nufusuna da sahiptir(*)
raki tuketimini oldukca cogaltan dogal seyir zevkinin yaninda ,kalkinma baglaminda elleri kollari baglanmis olan kasaba, bekledigi siyasi kudreti de arkasinda goremediginden olsa gerek gitgide tukenmeye baslar. 80ler 90 lar boyunca fabrikalar birbiri ardina kapanir .basiretsiz kasaba politikacilari nedeniyle sesini duyuramaz .her klasik sark sehri gibi gelen politikacilarini sehrin girisinde kurban keserek karsilayip , onlardan sadece begenmedikleri memurlari surme taleplerini ileten bir sistemin elinde oyuncak olur.
her insanin yureginde kendi dogup buyudugu yerlerin doldurulmaz yeri vardir.cocuklugunda teravi namazina gidiyorum deyip erik agaclarinda harcanan vakitler,dalindan yenen meyvalar,ilk bisiklete binmeler,ilk sevgililer ve insana 10 bin kilometre oteden ince bir sizi saplayan ozlem..kasabam
edit: gidin gorun temmuzun ilk haftasi nefis bir festivali vardir.rifat ilgaz sariyazma kultur ve sanat festivali http://www.cide.gen.tr adresinden de resimlerini gorebilirsiniz
Çok uzağında olunca, öyle özlenir ki, gözünüzde tüter. Cide'nin o güzel manzaralarını belleğinizde canlandırıp, en kederli anlarınızda bile yaşama gücünüzü tazelersiniz. Kesinlikle manzaralar beldesidir Cide. Gözünüzün her gördüğü yer şaheser birer manzaradır. Evlerinizin pencerelerine bakınca sanki asılı bir manzara var zannedersiniz. Bahçesiz evi yoktur. Yanında da mutlaka bir kaç meyve ağacı vardır. Ben Türkiye 'nin çok yerini gördüm. Cide gibi bir yer görmedim. Oradan ayrılınca kalbinize ince bir sızı girer, çok üzülürsünüz. Bir kez görmek bile yeterlidir. Denize bakan yemyeşil rüzgarlı bayırlarında açan barok çiçeklerinin kokusu ve görüntüsü insanı deli eder. Ah ah nick'imi bile oradan almışım. Bekle beni Cide. Ama hiç değişmeden.
85 köyü olan ve yıllardır gelişimine katkı sağlanamayan bir kastamonu ilçesidir.her şey bi yana kızları çok güzeldir.yolda kimsenin dönüp de bir kere bile bakmadığı kızlardan herhangi birine ilk görüşte aşık olunabilir.aman diyeyim sahilinde ve çarşısında (geriye ne kaldı ki zaten)gezmeyin anında bir kıza aşık olabilirsiniz.(o zaman giderosa gidin abicim orda kız-mız yok).
Bırak Akdeniz'i Ege'de yer alsa bu cennet köşe, Türkiye' nin en güzel turizm cenneti olurdu. Yok yok, bozulur, kirlenir, şehirleşirdi hemen. Cide böyle kalsın hep. Bazıları ismini duyunca Cidde zannetsin. Bilmesinler yani. Hep böyle doğal, bakir ve ıssız kalsın. Evet öyle kalsın.
kastamonu sınırları içerisinde yaşayan sınav gençliğinin c-şıkkına ceyhan değil de cide demelerine sebep teşkil eden yer.
üniversitede de c-şıkkına yine cide derseniz anlamaz kimse (cide ne cidde mi?). memleket özlemi duyarsınız ansızın.
Kastamonu'nun güzide ilçelerinden birisidir. Yaklaşık olarak 13 km düz( daha doğrusu tepeden bakıldığında kalbe benzeyen) bir sahili vardır. Çocukluğumuzda yeşilliği gözlerimizi kamaştırmaktaydı. Halen öyle ancak bir şeyler eksilmeye başladı ne yazık ki. "Modernleşme" adı altında ülkemizde uzun yıllardır gerçekleşen olaylar gibi ne yazık ki. Nüfusu az olmasına rağmen her taraf artık beton binalarla kaplanmaya başladı. Tabi birde hidro elektrik santrali olayı var ki değinmek bile içimi acıtmakta.
Tüm bunlara rağmen halen Karadeniz'in incisi gibidir Cide. Öyle kalması umudu ile.
1. Adalet ve Kalkınma Partisi 55,99 oy oranı ile toplam 7.122 oy almıştır.
2. Cumhuriyet Halk Partisi 22,68 oy oranı ile toplam 2.885 oy almıştır.
3. Milliyetçi Hareket Partisi 15,38 oy oranı ile toplam 1.956 oy almıştır.
4. Demokrat Parti 1,46 oy oranı ile toplam 186 oy almıştır.
90 lı yıllarda bir çocuk olarak belki de en büyük korkumdu cide. "bir gün birileri tarafından keşfedilir de düzeni ve yapısı bozulursa nasıl dayanırım ben" diyordum çocukça .
yazlık bir yer olmasıyla nam salmış olsa da şubat'ta da güzelliğinden pek bir şey kaybetmiyormuş burası, onu gördük. sahili yine güzel, havası yine güzel. sadece sahil civarlarında insan görünmüyor pek. özellikle akşamları sahilde yürüyüşe çıkarsanız müstakil bir cennet bahçesinde tek başınıza dolaşıyor hissine kapılabilirsiniz. ama çarşı dedikleri, cide'nin merkezi olan yer gün içinde gayet hareketli. tabi tıklım tıklım bir kalabalıktan bahsetmiyorum. ama sahilin tenhalığına bir tezat oluşturuyor yine de.
cide'nin on- on beş kilometre kadar batısında kalan gideros koyu da kesinlikle görülmeli. kış vakti gidildiğinde ne bir çay bahçesi ne de açık bir lokanta bulunabiliyor(gerçi sanırım yaz vakti açık olan yerler de bir elin parmakları kadar sadece. ufacık bir koy). ama manzaraya hayran hayran bakıp dönmek için bile gidilir gideros'a.
çarşı'ya giderken yol üstünde rıfat ılgaz'ın evi de var. içine girmek nasip olmadı bize. dışarıdan bakabildik sadece. meşhur sarı yazmalardan da sıkıştırmışlardı pencerelere. hoştu, güzeldi. üstadı andık.
görebildiğimiz kadarıyla insanları da iyiydi cide'nin. hiçbir sıkıntımız olmadı. hatta bartınlı bir minibüsçü abimiz çok ilgilendi bizimle sağ olsun. bartın'ı, kurucaşile'yi, amasra'yı da gezilecek yerler listesine yazdık.
sadece ilçe merkezi ve sahiliyle değil seksen küsür köyüyle harikalar diyarı gibi. ayrıca ilçe 1950 leri andıran ufak tefek görüntülere sahip, bunları görebilmek ilginç bir olgun katıyor.
karadeniz'in en uzun sahiline sahip olan kastamonu'nun ilçesidir cide. her ne kadar kastamonu merkezine uzak bir mesafede bulunsada, bir ilçe için gayet güzel ve ilgi gören bir yer. kafe ve diğer mekanlar için düşünürsek yeterince mekana sahip. özellikle de han bahçe. tamamen doğal bir kafe. masalar ve diğer gereçler tamamen ağaçtan yapılmış ve mekanın içindeyken sanki doğal bir ortamda bulunuyormuşçasına bir his veriyor. etraftaki çiçek kokuları ise ortama ayrı bi güzellik katıyor. ayrıca panparks sertifikasına sahip nadir mekanlardan biri. bir de cide deyince gideros koyu gelir akla. gerçekten mükemmel bir yer. ayrıca rıfat ılgaz'ın memleketidir cide. kısacası yaşanılacak yerdir cide.
