Sevgililiklerin evlilikle sonuçlanma potansiyeli vardır hep. Geleceğini maddi açıdan garanti altına almak isteyen kişiler için kendini riske atmaktır.
Sadece sevgili olma hedefiyle yola çıkanlar için sevgililik sürecinin ulaşım açısından imkansızlıklarla geçeceğinin göstergesidir.
Bunların önemli olmadığını zamanı gelince anlıyor insan.
Normal kadın işidir. Asalak gibi erkeği yeme peşinde olan kezbanları sarmaz. Ortamlarda feministim ayaklarım üzerinde duruyorum dersin kim bilecek. Evet.
Kendine azıcık saygısı olan kız bunu yapmaz. Uzun uzun yürüyüşlere, duraklarda saatlerce otobüs dolmuş beklemeye, ayakta gitmeye, iğrenç iğrenç tiksinç tutacakları tutmaya razıysa kendi bilir. Allah bilir utanmadan tüm bu yorgunlukları da aşk kılıfına sokar.
Aynen aynen aşk zaten bile bile ateşe girmek gibi bile bile fakirliğe adım atmak ve üzücü yanı da bundan hoşnut olmak, "önemli olan aşk yeağğ" zırvalıklarını yaşamınızda da uygulamaktır.
Öff kızlar saçmalamayın, yolun şu kazları.
Edit: parasızlıktan akbilini bile doldurmayan fakir beyler tepkili.
