gidiyorum şimdi bavulum hazır
sen tekrar yat istersen uykun dağılmasın
şu bin kez açıp kapadığım kapı
parçam olan anahtarlar
son kez bakıyorum onlara
son kez
artık geç oldu gitmem gerek
hayır ben taşırım, ağır olan bavul değil
bu ev sana emanet anılarıysa bana
ne yaparsan yap ama
lütfen çiçeklere su vermeyi unutma
bu evde eskiden sevgi vardı
otururduk sımsıcak dışarıda kar yağardı
şimdi herşey yabancı
odalar soğuk ve boş
içim büyük sessizlik
çaresizlik
