daha neler vardı neler. jeffster dingillerinin salaklıkları ile beraber sempatikliği, chuck'ın ablası olan eleanor bartowski'nin muhteşem güzelliği, big mike'ın aforizmaları, general beckman'ın aristokrat usulde konuşması falanda filan. keşke 8 sezon gören dizilerden olsaydı (bkz: himym) (bkz: two and a half men), çatur çutur giderdi.
ah ulan öylece biter mi koskoca hikaye? o beş senenin başına döndü hepsi. jeffster ve küçük sakallı yaratık morgan hariç tabi. casey gitti, sarah'ın hafıza nanay. chuck yeniden kızı tavlayacak vs. yahu o kadar teknoloji var ellerinde, beckman yardımcı olamaz mıydı gözlük yapılamaz mıydı ne devlet kurallarını ihlal ettiniz siz bir bu mu olmadı yani? bir de intersect chuck'da kaldı şu an? ee ne olacak onunla? sildiğini falan görseydik. onu da es geçelim zira ana hikaye aşktı. onu da öpüşürken tak bitirdiler. bari sarah'ın gitmekten vazgeçtiği ve evlerinde mutlu mutlu otururken chuck'ın sarah'a anılarını anlatmaya devam ettiğini, fotoğraflar gösterdiğini göreydik. olmadı böyle.ah ah.
başlangıçta ilgi çekici bir konuyu ele almasıyla beğeni kazansa da sonraları biraz fazla sulandırılmış olan dizi. altı hafta önce başlamıştım izlemeye, vasat bir yapım olduğunu kabul etmeme rağmen yine de kendini izlettirmeyi biliyordu. az önce final bölümünü izledim ve önümüzdeki günlerde eksikliğini hissedecekmişim gibi görünüyor.
kalitesiz bulmama rağmen ilk 4 sezonunu soluksuz bitirdim. sürekli kendini tekrarlayan bir türk dizisi gibiydi. ama nedense beni izle diyen bir şeylere sahip bir dizi. bu şey traşsız erkek organına benzeyen morgan olmayacağına göre sanırım sarah walker olmalı. ve ben de malesef çükümle izliyormuşum dizileri şuan bunu farkettim.
yaklaşık 21 tane yabancı dizi bitirmiş biri olarak. en çok sevdiğim dizidir. bitireli 5-6 ay olmasına rağmen (21 tane diziye haziran ayından izlemeye başladım. çok hızlıyım evet) özlediğim dizidir, ilk bitirdiğim dizi prison break'ten sonra lost ve ardından ilk başlarda güzel değildir lan başlamayayım dediğim diziydi chuck. fakat dizinin sonunda gözlerimden yaş aktığı gerçeğini inkar etmem. benim için chuck'ın yeri başkadır.
ne kadar gerçekçi olmasa da insanı büyüleyici bir etkisi olan, meraklandıran, ve bir eziğin bile hayatta neler başarabileceğini açıklamaya çalışan, 5 sezonluk güzel bir dizidir.
ilk defa izlediğimde sarah'ya hayran olup "ben bu diziyi kesinlikle izlemeliyim" demiştim. sonrasında yalnız başıma rahat rahat izleyebileyim diye 9'daki yayınını değil de gece tekrarını izler bile olmuştum. pazartesileri harika günler yapan muhteşem diziydi.
bittiği zaman sevgilimden ayrılmış ya da aile bireylerimden birini kaybetmiş gibi olmuştum, evet. ağladığımı da inkar edemeyeceğim, üzgünüm. :(
senaryosu ve efektleri en kaliteli ve en pahalı türk filmi olan fetihi ezen amerikan polisiye dizisi. ayrıca orionun kim olduğunu öğrendiğimde gülme krizine girdiğim dizi.
sektirmeden 5 senemi verdiğim dizi. bittiğinde nasıl üzülmüştüm anlatamam ama bitmiyor işte benim için. garip bir şekilde bağlıyım bu diziye. her canım sıkıldığında 1. bölümden tekrar başlıyorum.
şu an kaçıncı kez tekrar izliyorum bilmiyorum ama her izlediğimde de çalan bir müziği bulamayışım beni kahrediyor.
shaw'lı bölümlerin gerilim sahnelerinde bir müzik çalıyor. beni çok etkileyen bir müzik ama bir türlü ismini bulamıyorum. belki bu entry'mi silecekler ama silmeden chuck fanatiklerinin yardımını bekliyorum.
not: 3.sezon 7.bölümün son sahnesinde* 'astair' şarkısından sonra çalan müzik.
kimilerinin yeni izlediği dizi. çok üzücü bir sezon finali yapmıştır. nedeni ise halktan beklenen ilgiyi görememesidir. böylesine orijinal diziyi izlemezlerse böyle bir final yapar adam işte.
finalinin ardından acısı hala taze olan ve bu zamana kadar arşivlediğim tek dizi. bir lost ya da prison break gibi senaryosu ve sürükleyiciliği yoktu ama onlarda hiçbir zaman olmayan sıcaklık ve samimiyet chuck da her zaman had safhadaydı. özellikle ilk üç sezon mükemmellik sınırlarını zorlarken, dördüncü ve beşinci sezonlar biraz da olsa bizler de hayal kırıklığı yaşatmıştı. belki de ilk üç sezonun mükemmeliğine alıştığımız için son iki sezon bize vasat gelmişti. özellikle son sezon çabuk yapalımda bitsin havasındaydı. ama beşinci sezonun son iki bölümü bir sezon daha uzayabilme kapasitesini sahipti. zaten dizinin senaristleri final yapmayı gayet iyi biliyorlar. her sezon finalinde insanın ağzına açık bırakıyorlardı. final de ise açık olan ağzımıza afiyetle sıçtılar. çok fazla derinlere girip spoiler verip, taze olan yaramı iyice deşmek istemiyorum. sözün özü, artık her pazartesi chuck'ın yeni bölümünü beklemeyeceğiz, chuck ve morgan'ın sakarlıklarını, sarah'nın dillere destan güzelliğini, casey'nin hırlamalarını, jeffster'in buymore'u alt üst edişlerini artık izleyeceğimiz. dile kolay 5 sene boyunca kalbimizde ki taht'a kendini kimsenin yerinden indiremiyeceği şekilde koydu. eklemeden geçmeyelim, harika bir soundtrack'a ve müthiş müzik seçimlerine sahip de bir diziydi. özellikle final de çalan the head and the heart şarkısı herşeyi özetlemişti.
a year from now we’ll all be gone
all our friends wi’ll move away
and they’re going to better places
but our friends will be gone away
hakkının verilmesi gereken, mizahın ve aksiyonun bir arada bulunduğu harika ötesi bir dizi. finali daha güzel bitebilirdi. eğer yeni başladıysanız bu diziye, çok şanslısınız; çünkü sizi harika 5 sezon bekliyor.
