pis işkembesini haram lokmayla doldurup dünya nimetlerinden doymaz bir açgözlülükle faydalanmanın yolunu dini duyguları sömürmekte bulan, yoksulluktan ve cehaletten beslenen şerefsizlere pas vermeyen, din ve devletin ayrı alanlar olduğunun bilincindeki müslümanın tavrıdır.
