günümüz chp konjektüründen bahsediyorum, evren darbesi öncesinden değil ha! chp'nin serbest piyasa ekonomisine geçildikten sonraki ideolojik teorisi, işçi hareketi içindeki her türlü eylem için çok temel bir araç olmuştur. olayların gelişim yönüne kendimizi odaklamak için sınıf mücadelesi içindeki çelişkili güçlere karşı sürekli dikkatli olduğunu gözardı etmemek lazım bazı şeyleri anlamdırırken. chp algısı günümüzde hiçbir şeyi sabit olmayan ve hiçbir şeyi olduğu yerde yorumlamaz-yor. günümüz kemalistleri, toplumu donuk bir fotoğraf gibi görürler ve şeylerin neden ve nasıl değiştiğini anlamadıkları için karşılaştıkları durumlardan korkabilirler. bu türden bir yaklaşımın, değişimin kaçınılmazlığını anlamadan şeyleri oldukları gibi kabul eden dogmatik bir kavrayışa yol açması kolay aslında parti destekliyecileri bazında. ama bu da parti ve kitlesi düzleminde bir uyumsuzluğa neden olmaktan çok elbette sosyal kapitalist toplumda egemen olan düşünce çerçevesinden kurtarıp marksist yöntemi benimsemek her zaman kolay olmuyor bu kitle için ve paradoksun yararı. marx'ın dediği gibi ''bilime giden kestirme bir yol için yeni politik fikirlerle boğuşurken bazen zor yolu denemek zorundasınızdır.''
sosyal demokrasi kavramını iyi irdelemek lazım chp'nin marksist fikriyatını görebilmek için. ama komunist teorinin tartışılması ve incelenmesi, kesinlikle her kendini kemalist diye adledenin gelişiminin esaslı bir parçasıdır, unutulmamalı. öncü işçileri mücadelenin tüm karmaşası içinde bir pusula ve harita ile donatan yalnızca bu ulusalcı farklılık olacaktır. eylemci olmak her zaman iyi bir şeydir. ama türkiye içine girdiğimiz süreçleri bilinçle kavramaksızın, pusula ve haritası olmayan bir kaşiften daha etkili olamazsınız unutmayalım. türk marksizm'ini anlayabilmek için sağ bakış açısının yardımı olmadan keşif yapmaya kalkarsanız, ne kadar enerji dolu olursanız olun, yıllar boyu pek çok solcunun maalesef yaptığı gibi, er ya da geç bir uçuruma veya bataklığa düşüp yok olursunuz. onun için daha soyut algılardan yola çıkarsak chp'nin sol öngörüsü oldukça katı ve disiblincidir bence. pratik marksizm'in örneklendirmelerine uymaması bu partinin marksist olmadığını söylemez, saçmalamayalım.
chp'yi felsefi olarak irdelersek; gereksinen, garip, saçma bir marksist anlayışın genel-geçere yol açan neden açıklığa kavuşturulmayı beklemektedir. bu bağlamda, bir anlayışın çözümü, açıklanması türk insanın düşünsel bir etkinliğidir ve yoğun bir biçimde kavramların, nosyonların, olguların, ilkelerin, sezgilerin ve benzerlerinin, bunların aralarındaki ilişkilerin,yeniden gözden geçirilmesinden, tüm ayrıntılarıyla derinlemesine irdeienmesinden, bazen de, yeniden doğru olarak aydınlatılmasından, başka bir şey değildir kemalizm için. işte bu anlamda, burada çözüm önereceğim, kapitalizmin bir paradoksu olan ayrımcılık-doğal faşizm, günümüzün solcularında en önemli pratiğine ışık tutmakta ve bu alanda oluşmakta olan dağarcığın gelişimine katkıda bulunmaktadır. Bir ideolojik haklılandırma paradoksu olan önsöz paradoksuna ve ona ilişkin çözüm önerisine geçmeden önce, onu daha iyi anlayabilmek için, ortaya çıktığı türkiye çerçevesine açıkçası muhafazekar haklılandırma kavramına değinelim. özellikle kemalizm kuramcıları tarafından benimsenmiş geleneksel algı yaklaşımı, bilgiyi birarada sağlanması gereken, seviyeli ve yeterli koşulla anlamdırmak ister. buna göre böylece halk kitlesi kemalist üretimin aydınlarının örnekleriyle ortaya çıkan ve ''din sorunu'' olarak adlandırılan bu sıkıntıyı açıklamaya girişerek marksist anlayışı benimser çağre olarak görür. Ama daha çok, bireyin inanmasının, inancının haklılandırılmasının gerekliliğini öne süren 6 ok desturu olarak adlandırmayı bildiğimiz koşula bir açıklık getirme çabası içinde deiller(bu bence bir ihanettir atatürk'e). işte, bu koşulla açıklanmak istenen, chp'nin marksist felsefesi olarak anlamamız gereken fikirler, son otuz yılın türkiye coğrafyasında özellikle analitik siyasi literatüründeki tartışmaların merkezinde yerini almıştır kısmen ama biz bunu anlayamadık(ben hariç). kemalistler artık marksist haklılandırmanın ne olduğunu sorgulamayı geçtiler, bunu kitlelere yaymaya başladılar. milliyetçilik, kutsala saygı, laikliklik altında sekülerist bağnazlık yaptığı, marksizmi gizliden gizliye diriltmeye başladığını anlamamak öküzlüktür chp'nin. ama bence chp'nin solun özüne dönmesi türkiye için faydalı olur ama işte bir saattir açıklama getirmeye çalıştığım gibi henüz bunu halka açıkça deklare edemiyorlar. bir de abd gibi bir zıpçıktı var, aman uyanmasın...
(edit imlası belki devam eder)
bu önerme doğru ise anneannem de en sıkı devrim militanıdır. akp, tabanını ürkütmek istemeyen liberal sol bir partidir. alperenler klasik müzik sevdalısı sanatseverlerdir. sonra efendime söyleyeyim kemal kılıçdaroğlu da post-che'dir.
hadi hepsini geçtim; imam adaylarla, çarşaf açılımını neremize dolayalım?
velhasılı kelam; halamın bıyıkları olsa amcam olurdu.
sol framede görünce yarılmama neden olan söz yahu ne komiksiniz.chp işcilerin yanında diye marksist yapan chp kuran kursu açıyor diye irticacı yapar bunların hepsi oy dilenciliğidir geniş bir perspektifden baktığımızda...
yanlış bir fikirdir zira marksist değil "sosyal demokrat" bir partidir ki sosyal demokrasi kapitalizme hizmet eden bir anlayıştır marksizmle taban tabana zıttır.
chp'nin parti olarak ekonomi politikasını okumamış kişi söylemidir. serbest piyasa ekonomisini akp'den daha ileriye götüreceklerini dile getirmektedirler. yabancı sermaye ile yatağa girmek için can atıyorlar.
Chp'yi işine geldiği gibi görmek...
1970 lerde marxsizmle karışık programı başına fena patladı ve kendileri de marxsizmin CHP'ye zarar verdiğini söylüyor bugun kü ekonomi politikası ve izlediği politikalar itibariyle sosyal demokrattır.
