acı gerçek. aleviyim, kökten atatürkçü ve chp'liyim. kılıçdaroğlu denen piyon yüzünden chp çizgisinden çıktı.
bugün diyorlar ki chp sağdan nasıl oy alır. a be ahmaklar, chp zaten chp olsa yani atatürkçü çizgide olsa zaten kimse sağ sol demez chp'ye oy verir.
bu kılıçdaroğlu ve şürekasının yediği naneler anlatmakla bitmez. chp'yi adeta bir cihangir solcusu, sosyal liberal, sol soslu kürt faşisti bir partiye dönüştürdü.
bu da yetmezmiş gibi muharrem ince gibi kendi atadığı muhalifle maalesef ulusalcıların gazını alıyor, muharrem ince'de kendisinin laciverdi: (bkz: muharrem ince nin kılıçdaroğlu ndan farkı yok)
peki kurtuluş ne? kılıçdaroğlu ve şürekasını tasfiye edip partiyi fabrika ayarlarına döndürmek. chp, aptal solcuların rant alanına döndü.
bir de şöyle düşünelim.
isgalci dediklerinden hangisi şeker fabrikaları gibi, tıp fakülteleri gibi türk milletine ait sürdürülebilir kaynakları yok edecek kadar kötü niyetli olabilir.
gecmiş tecrübeleri göz önünde tutarak cevap veriyorum: hiçbiri.
işgalci diye sucladıkların bu ülkeye suriyenin ya da afganistanın milyonlarca çöpünü doldurmazdı. şeker fabrikası satmayı, tarım ve hayvancılıgı bitirmeyi, tskyı siyasete alet etmeyi, köklü üniversiteleri bölüp yok etmeyi akıllarından geçirmezlerdi.
iste bu yüzden gün chpyi tartısma günü değil. canavara karşı birleşme günü.
