chopin'in 1839 yılında mayarko'da bulunduğu sürede tamamladığı 24 prelüd günümüzde sanatçının en sık seslendirilen yapıtları arasındadır. george sand ile birlikte ispanya mayarko valldemossa'daki manastırda yaşadıkları sırada, yayıncısı camille pleyel'in gönderdiği ve binbir zorlukla aylar sonra gümrükten alabildiği piyano ile tamamladığı eserlerdir.
--spoiler--
müziğine her zaman hayranlık duyduğu bach'ın iyi düzenlenmiş klavye 'sindeki aynı adlı giriş müziklerinden farklı olarak chopin'in yapıtları birbirinden oldukça değişik karakterdeki küçük parçalardır. bach'ın yaptığı uygulama gibi yirmi dört prelüdün her biri farklı bir tondadır. ancak bach'ın yapıtları kromatik bir sıra izlerken, chopin'inkiler beşli aralıklarla birbirini izler.**
--spoiler--
george sand yapıtların birbrinden farklı karakterleri hakkında şunları yazıyor:
''bütün mütevazılığıyla prelüdler olarak adlandırdığı kısa müzik parçalarını burada(mayarko'da) bestelemişti. bunlar birer baş yapıttı.birçoğu insanın aklına ölüp gitmiş keşişleri ve cenazelerinde çalınan marşları hatırlatıyordu. bazılarıysa melankolik ve yumuşaktı. bunları sağlıklı zamanlarında, güneşli günlerde, penceresinin altında çocukların gülüşme sesleri yankılanır, uzaklardan gitar sesleri işitirken, ıslak ağaçlardaki kuşların sesi, kar üzerinde açan açık güllerin manzarasında bestelerdi.
yoğun bir hüzün yansıtanları, işitilir işitilmez insanın kalbini burkanları da vardı. içlerinden biri iç karartıcı bir yağmur akşamında, kalp çarpıntısıyla bestelenmişti.(...)''
chopin'in müziğine büyük hayranlık duyan, oldukça iyi düzeyde piyano çalan, nobel ödüllü ünlü yazar andre gide, 1949 yılında yayımladığı notes sur chopin (chopin üzerine notlar)kitabında prelüdler'le ilgili şunları yazar:
'' itiraf ederim ki, chopin'in kısa parçalarına koyduğu başlığı pek iyi anlamıyorum. prelüdler, neyin prelüdü? bach'ın her prelüdünü bir füg izler; onunla bir bütün oluşturur. oysa chopin'in prelüdlerinden herhangi birini, aynı bestecinin eseri bile olsa aynı tonda bir başka parçasının izlemesini, chopin'in bütün prelüdlerinin hemen birbiri ardı sıra çalınmasından daha fazla sevinçle karşılayacağımı düşünemiyorum. bunlardan her biri bir tefekküre prelüddür; bunlar konser için bestelenmiş parçalardan başka bir şey değildir; başka hiçbir yerde chopin bunlarda olduğundan daha fazla yüreğini açmamıştır. her biri hatta hepsi (ki bazıları fevkalade kısadır) özel bir atmosfer yaratır, bir duygusal dekor düzenler, sonra bir kuşun konması gibi durulur. her şey susar. her prelüd aynı ölçüde önemli değildir. kimileri sevimli, kimileri korkunçtur. ama dinleyeni kayıtsız bırakmaz.''
