(bkz: partygirl)'le keşfettikten sonra (bkz: lovers are strangers)'ı dinleyip hüzünlerden hüzüne akarsınız. (bkz: russian ballerina)'i dinleyip kendinize gelirsiniz, depresifliğin izlerini silersiniz yavaş yavaş... ancak (bkz: show me the face), (bkz: woman s touch) bir tık ötenizdedir, bilirsiniz...
to be with others, friday night, it's no compliment gibi şarkılarıyla gönüllerde taht kurmuştur. adım adım, sokula sokula, sonunda bütün varlığınızı ele geçiriyor gibi. bir strateji alanına dönüşüyor dünya bu şarkılarda.
radikaldeki röportajı üzerine dinlediğim müzisyen topluluğu. şarkılarda ekstradan hiç bir şey olmamasına rağmen beni bağladı, hayırlısı bakalım çözemedim henüz.
Friday night adlı şarkıları ile tanıdığım, solistin sesinin en ritmik şarkılarda bile hüzne dönük olması sebebiyle daha da çok sevdiğim güzel ötesi grup. good times don't carry over adlı yeni singleları da çıkmıştır.
15 ekim istanbul konserinde bulunduğum grup. inanılmaz güzel bi konserdi benim açımdan. konserdeki son şarkıları elbet bir gün buluşacağızdı. zaten çok seviyodum artık daha da çok seviyorum.
Eserlerinin çok depresif, karamsar ve boğucu bir havası var. Hayatımda dinlediğim en boğucu şarkıları üretiyor. Güzel mi? Güzel. Fakat insanı ruhen bitiriyor.
