gençliğim intihar etti, böyle saçma sapan bi dünya olabilir mi,yeni nesilin "o kim ki yeaa" dediklerini duydum, şöyle bir adamı bilmeyen nesil nesil değildir *
Bütün gün oturdum ve tüm şarkılarını dinledim lan,inanırmısınız halen ezberimde olan şarkıları varmış ya "breaking the habit" , "numb" , "one step closer" , "a place for my head" , "faint" daha yazardım da ellerim izin vermiyor.
Yetmezmiş gibi oturup "Live in Texas" konserinin tamanını 2 kere izledim, oda yetmezmiş gibi "rock am ring 2004" konserini baştan aşşağı izledim, lan ne güzelmiş o zamanlar dedim. Böyle bi adam var abi dedim..
"Given up" şarkısında attığı screami taklit etmeye çalışırken ki sarfettiğim efor gözlerimin önüne geldi, sabah okula giderken son ses "numb" dinleyerek güne başladığım günler aklıma geldi.. sırf "rock'n coke" a geliyo diye ordan burdan kısarak bilet alarak gittiğim konseri aklıma geldi...
ailemden biri ölmüş gibi üzüldüm lan, adaletini sikiyim dünya diyecem de diyemiyorum niye yaptın be reis niye diyebiliyorum sadece.
Şuan mı şu an son ses "faint" çalıyor evin içinde, "in the end" sırada ki parça...
Lise yıllarımda odama kapanıp kulaklıkla son ses dinlediğim gurubun solisti. :( bu arada nickim bu grubun gitaristinin adı soy adı. 2009 yılında istanbul'daki konserlerine gidemediğim için çok üzülmüştüm. (parasızlığın gözü kör olsun.) Ancak tam 2 yıl önce kendisini yurtdışında konserde canlı olarak izledim. Şu an ne diyeceğimi bilemiyorum.
bütün gün mahalleyi in the end'e maruz bıraktığım zamanlarım geldi aklıma öldüğünü duyunca. lp çok iyi gruptu biz ortaokul-lise yıllarındayken. hala öyle mi bilmiyorum çünkü onları dinlemeyi bırakalı çok oldu. benim bu gruba karşı yumuşatan chester'ın muhteşem vokaliydi. gerek dövmeleri gerek sahne hakimiyeti gerekse de vokaline hayran olmamak elde değildi. ergenken kendine idol çok adam seçersin. benim de birkaç idolümden birisiydi chester aynı chris cornell, sevgili eniştem gibi.
önce chris cornell, sonra canım eniştem şimdi de chester gitti bu dünyadan. aynı yıl bir kaç ay arayla. çok üzgünüm. chris cornell'in doğum gününde intihar etmesini manidar buluyorum çünkü iyi arkadaşlardı. ne diyeyim. diğer tarafta gerçekten muhteşem bir rock ordusu oldu.
Çocukluğumun,ilkokul yıllarımın
,müzik zevkimin zeminini hazırlayan mükemmel insanı...bu şekilde bitmemeliydi...
bu gece öğrendim intihar haberini. Sadece üzülmedim,zaten inancımın kalmadığı bu dünyadan daha da uzaklaştım. Umarım gittiğin yerde huzur içinde olursun. Huzuru orada bulursun...
Öldüğüne halen inanmak istemiyorum. Ölümü nasıl koymuşsa bana artık sabah 7'de gözüm açıldı -ki tatil zamanı 10'dan 11'den önce uyandığım görülmemiştir-.
Google'dan fotoğraflarına bakıyorum, yüz hatlarını hep Orlando Bloom'a benzetmişimdir. Eğer birgün hayatını anlatan bir film çekilirse, Chester'ı kesinlikle Orlando canlandırmalı bence.
Bu arada son albümleri için "berbattı, ağır s.çtı" gibi yorumlar görüyorum. Buna en güzel cevabı kendisi vermişti bir röportajında:
"insanlar bizden 'hybrid theory' gibi albümler yapmamızı bekliyorlar. Ama biz fabrikasyon iş yapamayız. O an içimizden gelen ne ise onu yaparız."
Şaka gibi yaa ben hala inanamıyorum.. şarkılarına hastaydım ama chester hakkında bi bok bilmiyormuşum meğer. Bana hep hayata bağlı mutlu falan gözükmüştür. Fazla duyarlı olduğu için intihar etti heralde dedim ama adam bayaa çekmiş be... sayonara...
Linkin parkın efsane solisti. Gerek sesi gerek scream yeteneği ile ergenlikte şarkılarıyla hep yanımda olmuş insan. Işıklar içinde yatsın.
Her ne kadar son linkin park son zamanlarda ağır sıçsa da, iyice popa bağlasa da, son albümleri götüme benzese de chesterı severdim. Bir dönemin efsanesiydi.
Ama şöyle adamlar intihar ediyolar ya kuduruyorum amkk ya.Bok vardı da intihar ediyonuz amk, cornell bir sen iki.
Ölümüyle beni derin bir hüzne boğmuş olan mukemmel insan. Liseye başladığımda deli gibi dinlerdim, hatta bir ara aşık olduğumu falan düşünmüştüm. Cidden daha önce canlı canlı görmediğim biri için nasıl bu kadar üzülebiliyorum bilmiyorum. Huzur içinde yat güzel insan.
linkin park dinlediğim bir grup değildi, idol almak için bizden biraz farklı bir yolda ilerlemişlerdi. yine de tarzında başarılı aslan gibi bir vokaldi kendisi. neden yaptı bilemeyiz. diğer yapanların neden yaptığını bilemediğimiz gibi, bizi delirten sorularda olduğu gibi. gittiği yerde huzur bulur umarım.
Aslında söylemek istediğim çok şey var ama kafamı toparlayamıyorum şu an. O yüzden tek diyeceğim şu; teşekkürler. Hybrid Theory ve Meteora gibi iki başyapıtı bize armağan ettiğiniz için. Sonsuza kadar dinlemeye devam edeceğim. Gerçek olamayacak kadar muhteşem sesinle ve şarkılarınızla her duygumun sözcüsü olduğun için; "Numb" şarkısıyla, psikolojik baskılarından yorulduğum ebeveynlerime olan isyanımın kelimesi kelimesine tercümanı olduğun için... Teşekkür ederim herşey için. Asla unutulmayacaksın.
intihar haberi ile çok üzen bir efsane daha.
dün akşam itibariyle ekşi'de chester bennington başlığında 21 entry girildiğini gördüğüm anda ulan inşallah bir şey olmamıştır diye tıkladım başlığa ama malesef... dondum kaldım haberi görünce resmen milletin içinde. twitter'dan, loudwire'dan, tmz'den falan araştırdım malesef haber gerçek çıktı.
daha 2 ay önce bir benzeri chris cornell öldüğünde oldu. inşallah keanu reeves başlığında yaptıkları gırgırın bir benzeridir umuduyla başlığa tıklayıp şok olmuştum efsanenin ölüm haberi ile.
herkes gibi benim de linkin park'ı en yoğun dinlediğim albümleri ilk iki albümleriydi. sonraki dönemlerde yine burning in the skies, new divide, waiting for the end gibi ara ara dönüp dinlediğim şarkıları da oldu ama o ilk iki albümün yerini alamadı hiçbir çalışmaları.
canları sağolsun.
son albümlerinden heavy şarkılarını dinlerken ben de çoğu insan gibi pop şarkısına benzettim, hatta efsaneye ayıp olmasın ama basit* bile buldum.
adam bir de hayranlarıyla arası bozuk olarak gitti bu son albümleri yüzünden.
ama şu da bir gerçektir ki bu adamın ölümü milyonlarca insanın gençliğinden bir parçayı daha koparmıştır. bir jenerasyonun gözü yaşlı şu anda.
linkin park'ı pek çok insan ergen grubu olarak gördü ama in the end gibi bir şarkıyı kaç grup, insan, sanatçı vs. yapabilmiştir.
hiçbir zaman eskimeyecek nadide parçalardan biridir nazarımda. hatta ne zaman bir şeye emek verdiğim halde o şey sonuçsuz kalsa hemen in the end çalar kafamda. daha iyi anlatılamazdı çünkü. bundan dolayıdır ki 40 yaşına da gelse insan, 80 yaşına da gelse emeğinin karşılığını alamadığında, çabası sonuçsuz kaldığında durumu en iyi özetleyecek şarkıdır bence.
son olarak 2 ay içinde önce chris cornell, sonra chester bennington. ikisi de gencecik insanlar, ikisininki de intihar.
bundan 2 ay sonra kim intihar edecek ulan? james hetfield mı, corey taylor mı, dave mustaine mi, tom araya mı, dave grohl mu, anthony kiedis mi, till lindeman mı? sanki her şey harika gibi bir de yılların simge isimleri gidiyor, onlara üzülüyoruz. yeter.
toprağı bol olsun. bazı insanlar hiç ölmeyecek, bazı gruplar hiç dağılmayacak gibi geliyor insana bazen.
şarkılarındaki haykırışlarıyla hatırlayacağız.
Sen bunu haketmedin, böyle bir vedayı haketmedin. Sen lise yıllarımda yalnızlığımın tek ortağı, duygularımın arkadaşı, yolda tek başıma yürürken, balkonda tek otururken, içimi yazıya dökerken yaptığım her şeyde, her zaman yanımda olan sen. Cok üzüldüm içim acıdı duyunca.Yazılanlara baktıkça pek çok insanın hayatına aynı şekilde dokunduğunu görüyorum. kalbimde seni her zaman yaşatacagım. Yerini dolduramaz hiç kimse.
kendisi chris cornell'in doğum gününde evinde kendini asmıştır. bugün aklımdan geçirmiştim chester'ı duyunca beynim sikildi resmen. bana müziği sevdirmişti, hayata bağlamıştı. 00000 pklarında çalardı, knight oynarken dinlerdik, radyoda veya yoldan geçen arabada duyduğum zaman tüylerim diken diken olurdu. saw'da oynadığı zaman tüm aileme, tüm arkadaşlarıma chester oynuyor diye izletmiştim. ailemden biri olarak görürdüm. bugün ölüm haberini aldım, keşke almasaydım. huzur içinde uyu.
