kanım dondu izlerken.
o faciayı, çernobil'in patlamasını ve etkilerini çocukluk döneminde yaşamış biri olarak o günlere geri döndüm.
1986 senesi, 10 yaşımdaydım.
gayet iyi hatırlıyorum, normalde türkiye'de yer yerinden oynamalıydı böyle bir felakette, zira türkiye'nin tamamı çernobil faciasının etkisi altındaydı. https://galeri.uludagsozluk.com/r/1863784/+
yukarıdaki haritadan da görüldüğü üzre türkiye'nin tamamı radyoaktif bulutların etkisinde kalmıştı.
lakin o dönem bizim bu konuda ülke olarak bilgimiz, ihtisasımız yoktu, gerçi yıl oldu 2019 hala yok. o yüzden bizi yöneten siyasetçilerin günü kurtarıcı politik açıklamalarını dinlemekten başka şansımız olmadı.
felaketin boyutları günümüzde hala hissediliyor. kimbilir türkiye'de kaç kişi bu felaketten etkilendi, kaç kişi kanser oldu...
tabi bunlar bilimsel olarak irdelenmesi gereken mevzular, bu başlığın konusu hbo yapımı dizi.
--spoiler--
dizi gayet güzel.
hiç sıkmıyor, sovyet rejiminin yalanlarını, baskısını her zerresine kadar hissettiriyor.
izlerken ister istemez düşünüyorsun "böyle bir ortamda nasıl yaşamış milyonlarca insan" diye.
yalanlarla...
zaten dizi de sovyet yalanlarını irdeliyor bir güzel.
misal kgb başkanı charkov...
harika bir karakter yaratmışlar.
tam kafada canlandırılan bir kgb başkanı karakteri.
boris scherbina karakterine başlarda uyuz olsam da, 4. ve 5. bölümde sempati duydum.
neticede adamın insanlığı, sovyetliğinin önüne geçti. gayet başarılıydı.
bryukhanov ve formin ikilisi.
çok büyük orospu çocuklarısınız. ama karakterlerinizi çok başarılı oynamışsınız, tebrikler.
her ikisi de bugünün tipik akp bürokratları gibiydi.
o da en az yukarıdaki ikisi kadar şerefsiz. hayır zaten bir kere insan değil bu puşt.
yukarıdakilere yalakalık yapıp göze girecek diye patlattı koca santrali.
gerçi legasov onun bilgisi olmadığı için böyle davrandığını ortaya çıkardı sonunda ama ne olursa olsun dyatlov çok itici bir karakter.
lyudmilla ve itfaiyeci kocası beni sarmadı pek.
kızım adam hastanede sana girme diyorlar, sen adamla sarılıyorsun, manyak mısın nesin? tedbirsiz kadın...
son olarak madenciler iyiydi yalnız.
adamlar göz göre göre tehlikenin içinde dal taşak kazma salladılar.
--spoiler--
böyle yapımlar güzel, yakın tarihi deşmek detaylamak ve dolayısıyla bize unutturduklarımızı hatırlatmak iyi oluyor.
devamı gelir umarız böyle yapımların...
Stellan ve Emily'i yeniden birlikte görmenin sevinci bir yana dizinin gerçekliğinin hüznü beni yıktı. Dizi (gerçekler) hakkında söylenecek şey yok. Zaten asıl mesele de bu.izlerken bunların yaşanmış olduğunu bilmek insanı karanlik dipsiz bir kuyuya hapsediyor. Zaten diziden sonra bir süre hayata da karışamıyor insan. https://galeri.uludagsozluk.com/r/1861872/+
üstelik santral 2006'da ömrünü tamamlamışken ermenistan 2026'ya kadar kullanmaya devam edecek. bu zamana kadar yüzü aşkın kaza yaşanmış olan santral deprem bölgesinde. eğer sızıntı olursa ermenistan'dan çok türkiye etkilenecek. ve yanıbaşımızda patlamaya hazır bir bomba varken türkiye cumhuriyeti'nin konuyla ilgili hiçbir resmi girişimi bulunmuyor.
Şu amerikan yapımı dizilerle ilgili bir maruzatım var yeri gelmişken: mesela Rusya'da geçen diziyi ingilizce yapıyorsunuz ya, ben konsantre olmakta zorlanıyorum. Bunu okuyan yetkililere iletmek isterim. Swh.
Neyse...
Dizide en çok etkilendiğim sahne, üzerine kül yağan insanların köprüden yangını izleme sahnesi oldu.
Müzik, ağır çekim, kar gibi yağan radyoaktif küller...
Bir de, Bu diziyi izleyip hala chernobyl'e turistik amaçla gezmeye gidenleri cidden anlayamadım.
insan hayret ediyor.
Öncelikle dizinin "siyasi" olduğunu söyleyen gerzek komünistler o rezil sscb rejimi ve zihniyetinin orada gösterilenden çok daha berbat olduğunu bilmiyorlar. Ruslarda asla sorumluluk ve acıma duygusu yoktur. Tıpkı Sosyalizm denen karanlık ve kanlı ideolojide olmadığı gibi...
Gelelim diziye. "amaaan bir şey olmaz" zihniyeti ve aşırı baskıcı Sovyet rejiminin başındaki Gorbaçov denen alçağın tepkisinin tahmin edilememesi gibi sorunlar nedeniyle müdahalede çok geç kalınıyor. Nükleer reaktörü kontrol altına almak için orada yanarak can veren herkesi saygıyla anıyorum. Rus denen millet götü yiyorduysa leningrad (st. Petersburg), Moskova, yekaterinburg gibi rusların çok olduğu şehirlerde nükleer santral kursaydı. Ama kendi milletlerini asla riske atmazlar. Çünkü sscb rejimi rus ırkçısıdır. Şimdiki Rusya federasyonu gibi. Rus olmayan hiç kimse rusların gözünde insan değildir.
Beni dizide en çok ludmila'nın kocası vasiliy'e olan aşkı etkiledi. Zavallı Vasiliy Çernobil'deki yangında maruz kaldığı aşırı radyasyon yüzünden tanınmaz hale gelmişti. Bu arada bu şahıslar gerçekten var ve ludmila halen yaşıyor.
3. Bölümde Vasiliy'nin artık korkunç bir görünümde olduğunu görünce kapattım. Fakat ludmila'nın o halinde bile ona olan aşkının, bağlılığının aynı şekilde kalması, hamile olduğu halde kocasının yaralarını öpmesi beni hayran bıraktı. Öte yandan hemşire ile arasında geçen diyalog çok acıydı.
Hemşire: ona dokunamazsın. Burada kalman çok tehlikeli.
Ludmila: Gitmeyeceğim! O benim kocam!
Hemşire: O artık senin kocan değil, sevebileceğin biri değil; o artık nükleer bir tehlike.
Ne kadar acı! Ludmila sevdiği adamın, karnında taşıdığı bebeğin babasının etleri dökülen ve radyasyon saçan bir varlık olduğunu kabul edemiyor. Çünkü Vasiliy'e aşık...
izlerken çok fazla zorlandım ve yarım bıraktım. Çünkü aşık olduğum erkeği düşündüm. ister istemez empati kurdum. Tahammül edemedim. Nefesim kesildi. Allah kimseyi en sevdikleriyle sınamasın.
Bir ihmalin yol açtığı o felaketi izlerken aklıma Rusların 1949 yılında Kazakistan'ın Semey şehrine attığı atom bombası geldi. On binlerce Kazak Türk'ü şehit oldu. Patlamada şehit olmamış olanlar tıpkı Vasiliy gibi korkunç acılar çekerek can verdiler. Bugün bile Semey'de engelli doğan bebekler var. Dünya Semey'i Türk olduğu için konuşmadı.
Rusların işlediği sayısız korkunç cinayete kurban giden bütün masumları saygıyla anıyorum. Bugün Ukrayna-Rusya savaşı, onların içlerindeki canavarı nihayet tüm dünyaya gösterdi.
Tam bu yazıyı okurken kazım koyuncu çalmaya başladı. Karadeniz taraflarında kaç insan bu olaydan etkilenip hastalandı, hayatını kaybetti. Onlardan biriside Kazım Koyuncu'ydu. mekanı cennet olsun.
dizinin 4 bölümünü de izledim. buna eğlenceli, zaman geçirilecek bir dizi mantığıyla bakmamak gerekiyor. ibret alınması gereken bir yapıt olarak değerlendirmeli. tıpkı schindler's list filmi gibi.. yaşanmış bir faciayı bizlere başarılı şekilde aktarmaya çalışılan bir dizi.
burada önemli olan, nükleer gücün aslında ne kadar büyük tehlikeleri beraberinde getirebileceği, bu durumun kesinlikle şaka olmadığını anlamamız açısından çok faydalı bir yapıt. çernobilin belgeselleri olabilir, ya da defalarca yayınlanmış gerçek görüntüleri de olabilir ama şahsen ben bu dizi sayesinde, bu işin ne kadar ciddi boyutlarda olduğunu anladım. radyasyonun aslında ne denli etkileri olabileceğine ilk kez bu kadar ilgi gösteriyorum.
dünya üzerinde çalışan 500 civarı nükleer santral olduğunu düşündüğümüzde "kıyamet" olarak tanımladığımız kavramı, aslında kendimizin inşa ettiğimizi anladım. allah bizi yarattı ama biz kendimizi yok edeceğiz.
