paris metrosu'nun labirentten hallice ana aktarma istasyonudur, beş tane metro hattını ve üç tane rer hattını birbirine bağlar.
çoğu zaman châtelet istasyonunun en merkezi yerinde konumlanmış bir çalgıcı grup vardır. en sevdikleri parça olsa ki histoire d'un amour'u sık sık çalarlar. üstüne Ne Me Quitte Pas'yı çalarlarsa yandık, aşktan öldük dedim; neyse ki çalmadılar. insanız sonunda "l'amour en paris" masalına kandık, châtelet çalgıcılarının öğütünü unuttuk, aşık olduk. dönüş yolunda yine aynı dize:
"c'est la seule chanson du monde qui ne finira jamais."
[bu, dünyanın hiç bitmeyecek tek şarkısıdır.]
