birbirini hiç tanımayan ve bambaşka dünyalardan gelen insanların gerçek hayatta bulamadıklarını sanal ortamlarda araması durumudur.
şimdi bunların sesli ve görüntülüsü çıkmış. daha dün haberim oldu. ''nasıl olur yav?'' dedim. ''kadınlar, erkekler hiç tanımadıkları insanlarla mikrofonla konuşup bir de kamera mı açıyorlar?'' dedim. aldığım cevap ''evet'' oldu.
şimdi dejenere olmaktan falan bahsetmicem zira asıl ilgimi çeken o olmadı.
garipsediğim şu ki; normalde gerçek hayatta karşı cinsten ilgi göremeyip sanala yönelir insanlar. özellikle tipsiz kızlar ve erkekler yaparlar bunu. görüntülerini gizleyerek konuşarak karşı tarafı yalanlarına inandırmaya çalışırlar.
ama sesli ve görüntülü chat öyle bir şey ki, kamera açık ve herkes seni görüyor. yani gerçek hayatta tipsiz olan artık özgüven kazanmış ve kamera açıyor.
aklıma şu soru geliyor, ''madem o kadar özgüvenin var, e o zaman git sınıfında ki kıza 'sinemaya gidelim mi?' de ya da iş yerinde ki adama 'öğleyin beraber hamburger yiyelim mi?' de. neden bu sitelerde harcıyorsun sahip olduğun özgüveni?'' ama cevap basit, bu insanların sosyal hayatları yok.
para karşılığı bu sitelerden birisini yürüten bir yakınımın yanındaydım bütün gün ve gördüğüm tablo şahsımı dehşete düşürdü. yav 30 yaşında kıro kadının teki kamerayı sabah açtı ve eminim hala açıktır. sürekli mik alıp konuşuyor falan. işi gücü yok kadının anladığım kadarıyla ki bu sadece bir örnek. zira binlerce sesli ve görüntülü chat kanalları varmış ve buda demek oluyor ki bu kadın ve adamlardan zilyon tane var.
kalbim ağrıdı resmen. nereye gidiyoruz biz? hayırdır ne oluyor? öteki türkiye artık internet ortamı olmuş. eskiden sağ- sol idi. şimdi daha da bok bir şey olmuş.
dozu kaçmış kaptırışların insan psikolojisinde ki etkileri falan... ohooo çok şey anlatılır ayak üstü onlarca tez yazılır bu kepazeliğe de bir şey değiştiremeyiz sanırım. çünkü alan razı veren razı durumu var ortada.
Daha birkaç yıl önce moda ve yenilik iken şimdiden bana melankoli yaşatacak kadar geride kalması ve unutulmasıyla şaşırtan etkileşim.
Bu gece bir chat odası arayayım dedim, gerçekten belki biriyle muhabbet edebilirim diye düşündüm. Ama yok artık böyle bir yer, ya abazan insan kaynıyor, ya da boş. Olmamış...
mirc falan vardı. odalar vardı. erkekler birbirine yazardı hatun sanardı. şimdiki gibi insta falan yok tabi. bi fotoğraf için anamız ağlardı. sonra msn çıktı. ilk sevgilim msnden olmuştu bak. fotografçıda calışıyordum. çektikleri resimleri bilgisayara atmamı isteyen hatunların msn adreslerini alırdım. bi tanesine kanım kaynadıydı. o kızın ben amına koyim. ben hayatımda bu kadar kıskanç hatun görmedim. 1-2 ay takıldık ama burnumdan getirmişti. özetle internetten kız yabmayın annem.
uludag sozluk' teki en büyük eksiklik. şöyle afili bir fasilite yapılsa, insanlar içlerini dökseler, entry okumak isteyenler rahatsız edilmese bi de hayat bayram olsa lan, ne güzel olurdu...
