mirc32 programıyla anlamını kazanmış, bir nesil chat başlığı altında kurulan ortamlara sürüklenmiştir.
gazetelere konu olmuş, chatten tanışıp evlenenler olmuştur.
Daha birkaç yıl önce moda ve yenilik iken şimdiden bana melankoli yaşatacak kadar geride kalması ve unutulmasıyla şaşırtan etkileşim.
Bu gece bir chat odası arayayım dedim, gerçekten belki biriyle muhabbet edebilirim diye düşündüm. Ama yok artık böyle bir yer, ya abazan insan kaynıyor, ya da boş. Olmamış...
uludag sozluk' teki en büyük eksiklik. şöyle afili bir fasilite yapılsa, insanlar içlerini dökseler, entry okumak isteyenler rahatsız edilmese bi de hayat bayram olsa lan, ne güzel olurdu...
-interneti napıcaksın elalemle çat mı yapıcaksın hı?
-aman be hayriye sende, çat değil o!
-eee neymiş?
-cihat, cihat yeni gazetede okudum bende!!!.
kişilere zarar verilmemesi bakımından, kişi isimleri, değiştirilerek yazılmıştır.Lütfen bu kadar da, mallık olur mu demeyin!bu yaşanmıs bır olaydır.tüm hakları saklıdır.ce 2008
birbirini hiç tanımayan ve bambaşka dünyalardan gelen insanların gerçek hayatta bulamadıklarını sanal ortamlarda araması durumudur.
şimdi bunların sesli ve görüntülüsü çıkmış. daha dün haberim oldu. ''nasıl olur yav?'' dedim. ''kadınlar, erkekler hiç tanımadıkları insanlarla mikrofonla konuşup bir de kamera mı açıyorlar?'' dedim. aldığım cevap ''evet'' oldu.
şimdi dejenere olmaktan falan bahsetmicem zira asıl ilgimi çeken o olmadı.
garipsediğim şu ki; normalde gerçek hayatta karşı cinsten ilgi göremeyip sanala yönelir insanlar. özellikle tipsiz kızlar ve erkekler yaparlar bunu. görüntülerini gizleyerek konuşarak karşı tarafı yalanlarına inandırmaya çalışırlar.
ama sesli ve görüntülü chat öyle bir şey ki, kamera açık ve herkes seni görüyor. yani gerçek hayatta tipsiz olan artık özgüven kazanmış ve kamera açıyor.
aklıma şu soru geliyor, ''madem o kadar özgüvenin var, e o zaman git sınıfında ki kıza 'sinemaya gidelim mi?' de ya da iş yerinde ki adama 'öğleyin beraber hamburger yiyelim mi?' de. neden bu sitelerde harcıyorsun sahip olduğun özgüveni?'' ama cevap basit, bu insanların sosyal hayatları yok.
para karşılığı bu sitelerden birisini yürüten bir yakınımın yanındaydım bütün gün ve gördüğüm tablo şahsımı dehşete düşürdü. yav 30 yaşında kıro kadının teki kamerayı sabah açtı ve eminim hala açıktır. sürekli mik alıp konuşuyor falan. işi gücü yok kadının anladığım kadarıyla ki bu sadece bir örnek. zira binlerce sesli ve görüntülü chat kanalları varmış ve buda demek oluyor ki bu kadın ve adamlardan zilyon tane var.
kalbim ağrıdı resmen. nereye gidiyoruz biz? hayırdır ne oluyor? öteki türkiye artık internet ortamı olmuş. eskiden sağ- sol idi. şimdi daha da bok bir şey olmuş.
dozu kaçmış kaptırışların insan psikolojisinde ki etkileri falan... ohooo çok şey anlatılır ayak üstü onlarca tez yazılır bu kepazeliğe de bir şey değiştiremeyiz sanırım. çünkü alan razı veren razı durumu var ortada.
bir kıza aynı anda 234432 özel mesaj atılabilen ve hepsi selam, asl, mrb, yaş, iş-okul, üni, 19f, 21m, okuyorum, izmir, gibi kısa soru cevap şeklinde başlayan daha sonraları ise yatak odasına kadar varabilen şimdilerin demode 1999lardan msn'nin bulunmasına kadar en populer anında mesajlaşma programı. Daha sonraları çeşitli türlere ayrılmıştır. Örnek: student chat, teen chat, english chat, adult chat, asker chat, vb gibi... (bkz: mirc) (bkz: zurna) *
bir sürü farklı insanlarla tanışıp güzel sohbetlerin yapılabilceği bir ortam olabilcekken abazalar sayesinde insanların önyargılı baktığı ortamlar hali gelmiş. Normal hayatında iki cümleyi bir araya getiremeyen ezikler copy paste yöntemleri ile sohbet ettiğini sanır. Ama genede zamanında güzel dostluklar kurduk bunuda inkar etmemek gerekir.
1999-2004 arasi dönemi en popüler dönem olan, sanal sohbet olayi. su an msn bile neredeyse kullanilmiyor, twitter ve facebook su an sanal dünyanin gercegidir.
evli ciftlerden birinin yabanci biriyle chatlesmesi sonucu huzurlarinin bozulup, yuvalarinin yikilmasi veya karisinin baska bir erkekle sohbet ettigini goren kocanin karisini oldurmesi gibi sonuclari olan ciddi ve olumcul bir hastaliktir.
