ışıkları kapattım... suretini gördüm karanlıktaki boş şişelerde... bi kaç tane de üç nokta koydum gizemli olayım diye... sonra annem geldi ışığı açtı. uyandım... sonra bi baktım tüm kitaplarımda hep aynı şeyi yazmışım...
cezmi ersöz gibi bir yazarı taklit ederek yazılan kitaplar ne kadar bilinir, ne kadar anılır bu yazarlar orası bilinmez fakat bu duyguları yaşayıp böyle bir akıcılıkla dile getirme rehberi olan varsa banada versin sözlük. amaç kitap yazmak değil bu adamın duygu sarhoşluğunu anlamak.
öyle bunalımla melankoliyle olmuyor bu işler. adam yazıyor arkadaş.
herkesin bir şeyler dediği ama "taklitleri aslını yaşatır" sözünü doğrulamaktan ileri gidemediğini gösterir bu rehber. herkes yazar ama herkes okunmaz. önemli olan yazdıklarını binlerce insana şevkle okutabilmek olsa gerek. zira herkes bir şeyler yazıyor.