Ayrıca sanırım hayatım boyunca izlediğim en saçma videolardan bir tanesi. Umarım yapan kişi bu videoyu hazırlarken kullandığı programı tanımaya çalışıyordu. Yoksa mantıklı bir insanın böyle bir yapıma inanıp internet'e koyması akıl karı değil.
Anlamak ile kötü bulmak arasında dünyalar kadar fark vardır. Bu da gene gerçek sanata saygısız duruşlar sergileyen, çirkin bir videodur. iki elini iki yana doğru eşit açıp sadece gerinmeni çekip parmak uçlarını hep kamera açısının içinde tutarsan bir nevi geometridir. Tutup da çalışma ya da eser başlığı altında yayınlarsan çirkin de bulurlar, kötülerler de.
anlayabilmek için geometrinin yanı sıra biraz "das kapital" okumuş olmak ve biraz da psikanaliz hatmetmiş olmak gerekiyormuş. tabi bununla birlikte sanat elbette politikadan bağımsız değildir.
ne yani, iki tane meme bile yeterli olurdu yoksa.
22 tane adamın bir topun peşindeki performansını izlemeye alışkın biri için hiçbir şey ifade etmez!
Gereksiz bir video. Böyle saçma sapan işleri sanat kisvesi altında uydurup özellikle teknolojinin yardımıyla da geçtiğimiz 50 senede iyice hayata soktular. Bu da onlardan birisi.
osuruktan tarih bilgisi ile 50'e kadar saymadan evvel, 50 fırın ekmek yemiş olmak lazım. mazallah, sanat kisvesi adı altına alırlar adamı, sonra kimse çıkaramaz bir daha.
Alta adam almak falan. Çıkaran zihniyet de en az videonun kendisi kadar çirkin yaklaşmış olaya.
Yedi sekiz entry'yle hakettiğinden de büyük bir reklama sahip oldu. Öpüp başına koyması gerekir Halil Emrah'ın. Halil Ergün bile daha düzgün bir şey yapabilirdi.
zembereği boşalmış bir saat ya da camı paramparça olmuş bir kum saati ile ortadan ikiye yarılmış bir kumaş parçası, bellekte kalan anı tortuları içinde nasıl yüzüyorsa çevredeki herhangi bir kıpırdama bir tıkırtı bile sanatın konusu olabilir. bu açıdan sanat da tutarlılık, mantık, mana, güzellik ya da çirkinlik aramak kadar aptalcadır video sanatında eleştiri. bir stad düşünün bütün spotları patlamış, ortasında bir çocuk parmağı ağzında, agu agu diye zırlayan... daha çoğaltılabilir... mimari ve sanat, metafizik ve sanat böyle bir şey sanırsam...
iki entry önce osurukla açıklanan şeyler, iki entry sonrasında olgun gösterilmeye çalışılan bir açıklamayla kelimelere dökülüyorsa biz bu sanata ne deriz? Samimiyetsizlik mi? Seyirciye oynama sanatı mı? Dengesizlik mi?
Ah, tabi ki. Büyük sanatçılar biraz dengesiz olur. Geometrinin daha dengeli duruşu, dengesizlikle sentezlenince ortaya çıkan bir sanat belki de...
Alta adam alıyorduk, osuruktan tarih bilgisi diyorduk. Onlar nereye gitti? Biz sanatını eleştiren insanlara karşı getirilen eleştiriyi o minvalde düşünmüştük.
Sonradan ortamı bilgelikle boyamaya çalışan "bellekte kalan anı tortularına bezenmiş tortilla hazırladım" yaklaşımları ne de sonradan ortaya konulmuş samimiyetsiz bir açıklamadır öyle.
zembereği boşalmış saat, evvelinde zehir zemberek yaklaşıyordu olaya. Ne oldu acaba? Tarz mı değiştirdi.
