Olmazdı belli..
Ağladıklarıma güldüğün an anlamalıydım.
Ben seninle sevişmek yerine.
Hep özlemeliydim aslında uzaktan...
Doğarken annesini ilk nefes aldığı yerde yitirmiş.
Kokusunu bilmeden yaşanan bir aşktı bizimkisi
Yolculuklarda tuhaf oluyorum,
Bu şehirden her gidişimde,
Sanki şehri ben uğurluyorum,
Sen benden gideli çok oldu ama,
Ben her gidişimde hala sana el sallıyorum * Ceyhun Yılmaz
En mutlu anlarımda,
Bir dert içimde,
Gülsem kahkaham sırıtır tebessümlerin içinde,
Anlatsam derdimi anlatamam ki,
Herkesin güldüğünü bilmek kolay
ama kimsenin ıslanmadı ki gözleri benim kadar
Hiç bir zaman anlamadın beni,
Bir geminin limandan ayrılmasına Ağladığımı görmedin,
Sen bilmezsin,
Liman olurum ben giden her vapurun ardından, Bazen deniz
ve bir geminin pervanesi değildir,
Betona çarpıp üstünü ıslatan o damlalar!
El sallamalar arasında,
Göz yaşlarımı dalga sanır herkes
Son söz söylenmedi bu aşk ta!
Öldürmediysen beni içinde henüz,
Ki yapmamissindir bilirim.
Gömerken beni!
Son kez içinden ''Seni Seviyorum'' de.
inançsız gitmesin aşkımız
O şarkı çalacak az sonra radyoda,
Hani içinde umut olan,
Senden dinlerdim.
Sensiz dinliyorum.
Elimde sigara,
Dura dura içiyorum,
Senin payını yokluğuna bıraktım,
Tek başıma kalınca anlıyorum aslında,
Bende bıraktım bize ait olan herşeyi.
Bize ait olmayan herşeye,
Bende yabancıyım ve maalesef bu acı tanıdık.
Duymazdan gelsende,
Kabul etmesende ben buralıyım
Ne zannediyorsunuz ki.
Bende hiç ayrılmamış
ve tüm isteklerini ağlayarak elde etmiş bir çocuktum.
Şimdi kaybettiklerime ağlıyorum
ve kimsenin aklına gelmiyor
''susmam için seni getirmek bana''
* Her güzel sözle derine dalma,
Nefesinin yeteceği kadar aldan tatlı kelimelere.
Hayat suyun çok üzerinde
ve maalesef kağıttan gemiler gibi aşklar
ıslanmak isteyene gerçek derinlik çok..
Sudanda korkma..
Korkana hayat hep deniz kenarı,
O yüzden sever yalancı aşıklar sahil boyu yolları
olsun sen beni sevdinmi ki hiç ama ben seni özleyebiliyorum benim yeteniğimde bu olmasanda severim seni hatta ayrılırım senden haberin olmaz diyerek şu gecemi mahvetmiş ve tekele gitmeme sebep olan adam gibi adam.
Yüreğimin işi yalnızlık caddesi, elim yüzüm kir-pas değil ki, sevdanla kirli, işim çok zor benim, her sabah erkenden kalkıp ''Seni Seviyorum'' sözleriyle beni benden alan liriklerin şairi.
Oldu, işte biz de "geçmiş" olduk..
Bir aşkın daha üstünü örtüp, göz kapaklarını ellerimizle kapattık.
Biz de güzel günleri bittikten sonra anladık, artık yokluğumuzla yaşayıp;
birbirimizin adını duyduğumuzda önümüze bakıp vicdanımızı
kanatacağız. Artık biz, sizli bizli olacağız...
iyi radyocu.güzel şair.çok güzel şiir okuyan ve şiir kitaplarının tüm gelirlerini vakıflara bağışlayacak kadar asil insan.
herhangi bir geminin limandan ayrılmasına bile ağlar oldum
sonra akşamların gelişi gündüzlerin vedası üzdü beni
sayende yaşadığıma bile efkarlanıyorum
artık gerisini sen düşün
sebepsiz hüzünlerdir benim kirpiklerim
ister istemez öpüp kaçarlar beni
hiçbirşey olamamış gibi
nasıl bir selama mutlu olamıyorsam
sensizliğimde bir yağmur damlası bazen kahrediyor beni
çok genç ölücem belki
belki de yaşayanlar kendi nefeslerine bile inanamayacaklar
öldüğümde
elbette her veda gibi hüzünle uğurlanıcam
kimileri üzülecek kimilerinden fazla
az yaşadı diyecekler arkamdan az yaşadı
ama çok sevmişti..
Ne kadarda mutluyduk biz
Biz diye bir şarkımız vardı
Kahkaların kırmızı
ve hep açık maviydi gökyüzü
Kadeh kadeh gökyüzü içerdik
Gidişinle hiç görmediğimiz
Bulutlar geldi
ve yüreğimde bir taverna kapandı
Aşkımın sandalyeleri ters çevrildi
Hüzünlerimin üstüne
ve artık
Aşkından kalanları
Süpürüyor her gece birileri ...
Nasıl geçti habersiz, diyemedim hiçbir yaşıma
Maalesef haberleri çok net verdi hayat
Bayat yılları kutladık hep
Her yıl geçtikce kötü bir haber var
Ve asıl haber yolun sonunda
Ve niye her durakta ayrı bir kutlama
Çocukluğumdan beri çıkmadım otobüsün dışına
En uzun yollarda
En kısa molalarda hiç çıkmadım
Ve içerde olduğum için mutluyum
Neden yolun sonunu bilenler
Yaklaştıkça etrafına yeni umutları müjdeler
Nasıl bu kadar yalan
Neden bu kadar çok inanan
Seni gördüm yalanların içinde
Öylece bakıyordun
Sen yolun sonunu bilenlerdendin
Hemen anladım hüznünden
Ortak şeylere üzülenler, ne kadarda çabuk alışıyorlar özlemeye birbirlerini değil mi ?
Çözmek hayatı tek başıma
Hiç yaramadı işime
Alamadı kimse benden bildiklerimi
Seni seviyorum derken sadece 2 kelime değildi
Sana her bildiğimi anlatamazdım
O yüzden şimdi biraz daha uzağındayım
Gitmek istersen bu uzaklıktan
Kıyamıyorum sana
Gideceğin yöndeki ilk durakta iniyorum
Ve o otobüse artık hiç binmiyorum...
Kılınamayan namazların telafisi için
Diz çökerken yere yaşlı annem
Kapattım gözlerimi
Yarım kalan sevgilerimi tamamlamaya başladım
Sevgilim, ben bütün aşklarımın kazasını sende yaşadım
Ve malesef artık ağır yaralıyım...
Uykusuzluğumun sebebi gözlerin.
Bir de gülüşündeki tek gamze.
Gözlerimi kapatınca karanlık.
Açtığımda yüzüm yaralı.
Geçmezmiş bazı yaralar,
derinmiş kederleri severken ölenlerin.
Ölmeden unutmam lazım o zaman seni dedim.
Unutmak, ölmek...
Kimseye söyleyemedim
