güzel şarkı sanırım. çünkü klipte yağmur'un ergenliğe yeni girmiş, tarz arayışları içinde olup komik komik dolanan tiplerden hiç bir farkı olmamasına rağmen kahkaha atmadan klibi izleyebilmemi başardı bu şarkı. ayrıca bi dahaki klipte yağmur'un ojeli tırnaklarını da gözümüze gözümüze sokmasınlar lütfen. şarkının yarattığı bütün atmosfer yerle bir oluyor o an. ferman da ilk albümden beri vokalini bayağı bi ilerletmiş. ya da eşinden boşandığı için de bu kadar hisli okumuş olabilir bu şarkıyı. bilemiyorum.
uzun zamandan beri beni hiçbir şarkı çarpmamıştı. bu şarkı çarptı, tokatladı, sarstı durduk yere, sebepsiz. aşk acısı falan da çekmiyorum, noldu anlamadım anasını satıyım. içim acıyo, deli gibi dinliyorum. hele o uzun uzun çektiği "ah" dan sonraki vokalin içtenliği var ya. off off feci...
not: manga'yı savunduğum ve başarılı bulduğum için "ergen bebe" damgası koyan sevgili kardeşlerimi de affettiğimi belirtmek isterim.
