efenim bir yaratıcıdan bahsediyoruz ve bu yaratıcı herşeyi bilen görendir, kısaca herşeyden güçlüdür. buraya kadar kabul ettik diyelim.
birde dünyaya bakalım heryer suç pislik cinayet kısaca kötülük dolu.
şimdi bu ikisini birlikte değerlendirdiğimizde ortaya şu sonuç çıkıyor:
1)öyle bir yaratıcı yoktur.
2)bu yaratıcı kötüdür. Çünkü gücü yettiği halde engellemiyordur.
sınav, sınav... bunların hepsi sınav genco... din kültürüne bedenci mi girdi sizin? idmanlı bir mü'minin yemeyeceği çocukça savları teorem meorem diye sıçmayın ort yere. bu ne be!
yaratıcı bü dünyada yaptıklarımıza müdahele etmez. çünkü burası sınandığımız yerdir. herkes bu dünyada iyi veya kötü yaşayacak. sonucunu ise öbür dünyada alacak. yaratıcı insana akıl vermiş düşünüp tutasın diye. daha ne yapsın.
sınav canım sınav işte. bedenci de girmemiş, boş geçmiş kesin boş geçmiş aküdümün. bebeğim tanrının yok ama senin sınanmaya ihtiyacın var. bakalım malak mısın değil misin, malakssan ne kadar malaksın. başlarda malak olup sonradan yırtacan mı nolacak? hem böylesi daha heyecanlı değil mi? direk pat diye cehennemde azap çekerken bulsan kendini bu sefer de "amk ya insan bi sınav yapar, bu ne ya, belki ben inanıcaktım, nerden biliyon, bi sınav yapsan eline mi yapışırdı koskoca tanrısın" diye ağlayacaktın. allah'ın sınava ihtiyacı yok, kimsenin senin inanmana da ihtiyacı yok. bir insan ateist olacaksa bir ateistten etkilenip ateist olmuyor. kişinin kendi yaşadığı bir aydınlanma bu. tıpkı bir dine inanmak gibi.
