bebek cesedi dahil en az 11-12 tane ceset görmüşlüğüm ve çevrede herkes korkak olduğundan morga kadar götürmüş, gömmüş biri olarak o yazarlardan biriyim sanırım.
Kadavralari ceset kategorisine dahil edersek beynini elime alıp masa masa gezdirdigim var. Damarlarına sinirlerine kas yapılarına dokunduklarim, hatta çevrilmesine dahi yardım ettiklerim var. Ardından da köfte yemistim aq. Ne pislik insanım.
1- 50 metre uzağımda bomba patladı. Ceset, kopmuş kol, bacak ne varsa gördüm.
2- komşumuz 7. Kattan kendini aşağıya bırakarak intihar etti. Tam odamın yanına düştü Ve maalesef gördüm.
3- kumara gittiğimiz yerde oynarken çatışma çıktı, orada da gördüm.
babamla rahmetli dedemi (ışıklar içinde uyu dede) traş etmiştik. 10 yaşında bi çocuk olarak babamın "dedenin sol kolunu kaldır, öyle tut" gibi direktiflerini hiç sorgulamadan gerçekleştirmiştim.
Küçükken ben 6 yaşlarındayken, bizim mahallede üç dört aylık bi bebek ölmüştü. Evlerinin arkasında kullanılmayan bir tahta kapı vardı. içeride neler olduğunu merak edip Kapının deliğinden baktığımda, bebeği yıkarlarken seyretmiştim. Uzun bi süre kendime gelemedim. ilerleyen yıllarda, aile büyüklerinden ölenler oldu ama hiçbirini görmeye cesaret edemedim.
Staj yaparken otopside cesedin kıyafetlerini kesmiştim. Küçük bir çocuktu boğularak ölmüştü. Elim tenine değince ürpermiştim bu kadar soğuk olması beni çok etkilemişti.
