1738-1794 arasında yaşamış italyan ceza hukukçusudur. 26 ay gibi bir sürede yazdığı Dei delitti e delle pene * isimli kitabı ile çağdaş ceza hukuku sisteminin temellerini atmıştır.
Bu kitabın halen üniversitelerde referans olarak gösterilmesinin en önemli sebeplerinden biri; idam ve işkencenin ceza sayılamayacağını içermesidir.
"susmanın kendisine çok büyük bir yarar sağlayacağı bir anda, sanıktan özü sözü bir kişi olması istenmektedir. yasalarla insanın doğal duygularının çatışmasıdır bu." *
idam konusunda anlattıkları önemlidir. halkın bir kesiminin, bazı hukukçular neden idama karşı çıkıyor diyenlerin bilmediği durumdur. der ki,
"cezanın ağırlığı idam dahi olsa caydırıcı değildir. insanları suç işlemekten caydıran, cezanın mutlak olarak kendisine uygulanacağını bilmektir. ceza ağır olmasa bile, suçunun tespit edilip koşullar ne olursa olsun yargılanacağını bilmesi duygusu olmalı. hatta yüksek makamlarda tanıdığı olsa da onu asla kurtaramayacağını bilmesidir. cezalar doğru ve tam uygulanırsa idama gerek yoktur."
bu sözlerden de anlaşılacağı gibi, kendisi idam karşıtıdır.