Çok değil günümüzden 200 yıldan daha az zaman önce dünyanın mikroplardan, bulaşıcı hastalıklardan, el yıkamanın öneminden haberi yoktu. cerrahlar elini yıkamadan ameliyat yapar (cerrahi eldiven zaten icat edilmemişti), hastaların önemli bir kısmı enfeksiyondan ölürdü. hatta rivayet odur ki fransa'da cerrahların önlüklerindeki kan lekeleri onun kıdemini gösterirmiş. önlük ne kadar kirliyse cerrah o kadar deneyimli demek olurmuş. bu yüzden cerrahlar özellikle önlüklerini yıkatmazmış. tabi cerrahlar ellerini yıkamadıkları gibi o leş gibi kirli önlüklerle ameliyat yaptığından cerrahi enfeksiyonlar o dönem önemsenmiyordu. cerrahi enfeksiyonlar bu kadar yaygın ve ölümcül olduğundan sadece basit ameliyatlar yapılabiliyordu.
eli cok hizli ve iyi kontrollu doktorlardir.televizyonda goruldugu gibi yavas yavas calismazlar.yasli yasli doktorlari ameliyatta jet hiziyla hareket ederken gorursunuz.
tess gerritsen' in yazdığı olağanüstü kitap. henüz yeni başlamama rağmen yarısına geldim kitabın. sanki olaylara ben şahit olmuşum gibi, umarım gece uyuyabilirim.
son yıllarda tıp fakültesi öğrencileri arasında tercih edilme oranının düştüğü duyumunu aldığım ve pek çok hekim adayının kaçındığını gözlemlediğim; insan vücuduna girişim yapabilen uzman hekimlik türlerinin genel adı. acaba hekim adayları neden tercih etmekten kaçınıyor, cerrahi branşlardan kaçınılması doğru mu, cerrahi branşlar ile ilgili hekim adaylarının sahip olduğu önyargılar doğru mu ve tus puanlarında cerrahi branşların dibe vurmuş olması nasıl yorumlanabilir merak ediyorum. keşke bilen birileri bu konuda bir şeyler yazsa...
edit: bazı yerlerdeki anlatım bozuklukları nedeniyle düzeltme yapıldı.
