adım başının para olduğu ülkemizde ezik gibi hissetmemize neden olan durum. çıkıp dolaşmak biryere kadar. bir süre sonra sıkıyor. bir şey yapmak istesen cep bomboş.evde hapis hayatı yaşıyorsun. hayal bile kuramaz oluyor insan be sözlük.
hayattan zevk almayı, her ne kadar engellese de, yine anlık mutluluklara engel olamayan andır, durumdur.
cebindeki para sıfırlanmış, bankaya 3 milyar borçlusun, maaşa daha 1 hafta var, maaşın borçlu olduğun bankaya yattığı için, sana uğramadan gidiyor, sodexhon bitmiş, aç karna, iş yerinden çıkıp, kapısının önünde dört gözle seni bekleyen ev sahibinin oturduğu eve doğru, 3 kmlik yolu topuklarken, yerde kuzu gibi yatan, iki nefes çekilip atılmış marlboroyu gördüğün anda, heeeer şey anında cebindeki para gibi sıfırlanır ve nikbinlikle devam edersin yaşamaya...
şu an. bi taraflarını kaldırıp da para çekmeye gidilirse halledilecek sorundur. tabi sekizinci yurdun önünden geçecek olmak da başka bir sorundur ya neyse.
(bkz: 8.yurt)
zamanında hatırı sayılır bir arkadaşın cikletten çıktı diyerek sana uzattığı "gülen yüz" anahtar ucunun,üzerindeki ayarı tam da zamanında farkederek uça uça kapalı çarşıya koştuğun,bozdurduğun,20 tl yi hayretle cebine koyduğun anın öncesidir.
herkesin ayın en az bikaç günü eneee diyerek karşı karşıya kaldığı durum. hatta benim için gün bugündür.cebinizdeki son para antkart doldurmaya harcanır, binbirtürlü küfür ederek.
hani kahve falında size bir kısmet var derler ya, hah işte öyle bir andır. yalnız burada çıkan pek hayırlı bir kısmet değil, kredi kartından çekeceğiniz nakit avanstır.
borçlarınızın aldığınız parayı geçmesi ya da aynı oranda olduğu zamanlardır...
yaklaşık bundan 4 ay önceydi, cebimdeki sıcaklığı yitireli...
yapılan bir yatırımdan sonra, o "zor zamanlar"ın geçmesini sağlamak için, çekilen kutsal çilelerden bahsediyorum.
4 ay öncesinden kalan 0,50 kr (iki adet 0,25 kr olmak üzere) parayı hala cebimde taşımaktayım.
...ve borçlarımı bitirene kadar o parayi hiç harcamamayı düşünüyorum..
amaç, cepteki para sıfır konumunda olmasın, harcamamak için tutuyorum aslında, yine sıfır ama, en azından ağırlığı var cebimde *
