nedensiz yere tuhaf bir şekilde etrafa sırıtarak bakmanıza sebep olan olaydır. o sırıtış esnasında o mutlulğu, o tarif edilmez lezzeti paylaşacak bir arkadaşının yanında olmaması ise can sıkıcıdır. kişi kendi kendi söylenerek, tuhaf sırıtma ile yoluna devam eder.
-----
küçüklüğümde, annemin "melekler cebine koymuştur." dediği olay. yıllar sonra o paraları babamın koyduğunu öğrendiğimde, babamın gözümde daha bir yücelmesine sebep olmuş hadisedir.
unuttuğunuz para eğer şöyle işinizi görür, yüklü miktarda ise 'salakmışım len ben, bu para unutulur mu' dersiniz sonra kendinizi saniyede affedip mutlucuk olursunuz. yok eğer unutuğunuz para sakız almanıza anca yetiyorsa moraliniz bozulur neden unuttuğunuzu o an anlar, olduğu yerde bırakıp unutmaya devam edersiniz..
kimi zaman üstünüzü değiştirirken çıkardığınız kıyafetlerde unutursunuz parayı ve birkaç gün sonra bulursunuz. eğer para ihtiyacınız olduğu zamanda çıkarsa cebinizden dünyalar sizindir artık, ama ihtiyacınız olduğunda bulamayıp iş işten geçtikten sonra ortaya çıkarsa, büyük sövgüler dile getirilir.
kış gelince kışlıklar dolaptan çıkar. kazaklar ceketler filan. mavi renkli kareli ceketinizi denemek ve hasret gidermek uzere giyersiniz. ellerinizi cebinize soktugunuzda birde bakarsınızki.. gerek yumuşak kagıt yapısıyla gerek dörde katlanmış halinin boyutuyla hemen anlarsınız.. bu bi para...tam bu anda uzaklardan bi ankara havası işitirsiniz. (bkz: fidaydada ankaralı fidaydaaaa)cebinizden çıkan 5 milyon olsada 50 milyon tadı verir size. iyi harcamalar..
