hemen hemen herkesin hayatinda en az bir cep telefonu var degil mi? bence var. hatta kimimizde birkac tane bile var. iste, hayatimiza bir seyler katmak gayesiyle ceplerimizde tasidigimiz bu cihazlarin en sevdigim ozelliginden bahsetmek istiyorum size.
karmasa ve kosusturmanin her ne kadar bir aksiyon filmi tadinda olmasa da hayatimizdan hic eksik olmadigini ve zamanin bizi surekli bir seylere iteledigini dusunuyorum. arkamdan geliyor zaman hep ve beni surekli daha hizli olmak, daha ileriye gitmek, ya da belirli bir cizgiyi, olay veya olguyu yakalamak icin iteliyor. ensemde surekli nefesini hissediyorum.
iste bu kosusturmanin bedenimi ve benligimi yordugunu hissettigimde, telefonumdaki o can alici ozelligi kesfettim. erteleme tusunu.
gunun benim icin henuz erken kabul edilen bir vaktinde kalkmak ve pek de istekli olarak gerceklestirmek istemedigim seyleri yapmak uzere cogu gun birbirine yakin saatlerde uyandirilmak uzere telefonumun alarm sesiyle irkiliyorum. telefonumu kendimden uzak bir yere koyuyorum ki ona ulasana kadar bir nebze olsun uyanabileyim. telefonu elime aldigim bu sersemlik aninda beynimin icine isleyen o ses esliginde iki adet secenek oluyor hep ekranda. iptal et ve ertele tuslari. iptal et tusu uyandigimi gosteriyor ve isleri yoluna koymak ya da en azindan karmasaya elimden geldigi olcude devam etmek anlamina geliyor. peki ya ertele tusu? bu tusu kullandigim taktirde o gun icinde yapmam gereken islerin bir kismini 5 dakika ileri itiyorum. o ana kadar ensemde hissettigim ve surekli beni itelemekte olan zamani ben iteliyorum adeta.
iste sirf bu yuzden cep telefonlarinin en sevilen ozelliginin ertele tusu oldugu kanisindayim. ya da en cok imrendigim ozellik bu sanirim.
birkac keske ile baslayan cumleden pek bir sorun cikmaz sanirim. keske o tus yalnizca cep telefonlarimizda olmasaydi.
anket açma özelliği derdim de.. yine işi müziğe vuracağım.
mp3 lerimi arayan melodim yapabilmem en iyi özelliği bence. bilgisayardan sevilen şarkının güzel kısmı kesilip mp3 halinde kaydedilir ve telefona melodi yapılır.
