artık maalesef tek telefonla iş hayatı yürümüyor, müşterilere ver bir numara dostlara ver başka numara, turkcellden vodafone veya avea aramak pahalı diye de her yerden hat al derken her taraf telefon dolduğundan birini unutsan diğeri zaten yanında oluyor, kurtuluş yok, hepsini kırıp atasım, ontario gölünde bir adanın limanında kerhane tatlısı satıcısı olasım var.
yirmi sene önce böyle bir cümle kullanılsaydı kahkahalarla gülünecek bir durum oluştururdu, ama şimdi oluşan durum ise telaş, korku ve sanki dünya ile bağlantınızın koptuğu hissidir.
bulmanız,buluşmanız gereken kişilerle ilgili bir aksilik çıkmaması için sizi görebilecekleri bir yerde ayakta dikilmek,hatta el yordamıyla aramaya kadar gidebilecek bir dalgınlık çeşidi.
Genellikle evden çıkılmadan önceki o son karmaşada "bir şey unuttum gibi sanki" denilen durum.
insana çıplak geziyormuş hissiyatını depolayan,aslında ufacık bir aletin nasıl da anlamadan kölesi olduğumuzu anlamamız için yegane ve tek olaydır.
Ha bir de insanın eve "lan acaba mesaj geldi mi,arayan oldu mu?" düşünceleriyle büyük bir merak ve heyecan içerisinde koştuğu ama eğer sabah bıraktığınız haldeyse hayal de kırabilen bir durumdur.
(bkz: hayal kıran icatlar)
