Acilen ulaşmak istediğim birine saniyeler içinde ulaşamadığımı düşünüyorum da sanırım benim için kabus gibi olurdu. Telefonu, kolunun devamı olan bizler için cep telefonunun olmadığı bir çağı düşünmek bile istemiyorum.
90'lar ve 2000'ler olarak tercih yapacak olsaydım 90'ları tercih ederdim. Telefonumuz yoktu ama eğlenecek vaktimiz çoktu. Şimdi kafede otururken bile herkesin kafası önde telefonda kimsenin kimseyle alakası kalmadı
telefonlar yaygınlaşmadan önce mahalle aralarında boş arsalar vardı. top oynanır toprakla uğraşılırdı. Tatillerde köylere gidilir aile büyüklerine yardım edilirdi. Akşamları masada muhabbet edilir, insanlar birbirinin gözüne bakardı.
Efendim msj yazmak için parmak dokunuşlarının yerine kalbi dokunuşlar vardı.
cep telefonu zaten 2000 yılında bile epey yaygındı . bu '' biz büyüğüz '' ayaklarınız palavra yani . hatta panasonicler 95 - 96 döneminde de vardı . ben çocukken babam benden saklardı . reklamlarında dazlak ve bıyıklı cem yılmaz oynardı .
Telefonum varken ailemle sohbet etmiyordum. 2 aydır telefon kullanmıyorum ve gerçekten bir şeye bağımlı olmadan yaşamak müthiş bir şey. Asıl cep telefonu olanlar 7/24 başını o aletlerden kaldırmadan nasıl yaşayabiliyor? -bağımlı gibi yaşayanlara-
boynuzlanarak yaşardınız . şimdi telefon var da sevgiliye 5 dakikada bir zorla mesaj attırabiliyoruz . annesinden de çaldırıyor mutlaka gece yatmadan önce ve sabah uyandığında . feci kıskanç ve paranoyağımdır . eskiden olsa uzayan saatlerde kendi kendimi yerdim .
