zor olmaz. cep telefonu yokken nasıl yaşanıyorsa şimdi de yaşanılabilir. başlarda zorlanılabilir ama nasıl cep telefonu kullanmaya alıştıysak aynı şekilde kullanılmamaya da alışabiliriz.
(bkz: özgürlük) nerede kaldın diye iki de bir de aramayamayacak baba ve anne.
bugün neden mesaj atmadın diye soramayacak bir sevgili.
gelirken şunu al demeyecek bir abla.
arkadaşlar seni dışarı çağırmak için aradığında
- gelmeyeceğim.
diye cevap verdiğinde küsmeyecek olan arkadaşlar.
(bkz: kafa nereye biz oraya)
geçtiğimiz iki ay boyunca, ''telefonum bozuldu, param da yok yenisini almaya'' bahanesiyle keyfini çıkardığım durumdur. Müthiş bir olaydır, sürekli mesajlaşmak isteyen arkadaşlar yok * saat başı arayan anne yok. iyiydi yani, fakat Teoman2ın da dediği gibi... ''her güzel şey bitermiş. '' aldılar yeniden telefon. Saygılar.
Alışmakla ilgilidir. Alıştığınız şeylerden uzak kalmak hayatı zorlaştırır. Bir müddet sonra alışmaya başlarız ve insanlarla diyolog kurmaya mebcur kalacağımızdan iletişimimiz gelişir.
18 yaşındayken 1 yıl boyunca telefonum olmadı. Çok zor sıkıcı. Bir şey oluyor kimseyi aramıyorsun. Cocuk gibi surekli başkalarından istemeye de utanıyorsun.
Adresleri bulmak için motosikletin selesinin altındaki bölmede, kırtasiyeden yaptırdığımız mahalle mahalle il haritasını taşırdık ve kaybolunca onu açıp haritada sokağı arardık. yağmurlu havalarda harita ıslanmasın diye ışığın altına çekip üstünü kapatarak haritada sokağı bulmaya çalışırdık.
Geçen sene telefonum kırılmıştı alacak param da olmadığı için 3 ay boyunca telefonsuz yaşadım. Her gece sabaha kadar pubg mobile oynayan ve bağımlısı olan ben 3 ay boyunca unuttum o zamanlar oyun yüzünden de biraz asosyallik vardı ama o 3 ay kadar mutlu olduğum kadar hiçbir zaman mutlu olmamıştım..
eskiden cep telefonu mu vardı, bırak cebi, ahizeli telefon ile şehirler arası görüşme yapabilmek için ptt ye yazdırırdık akşama sıra gelirdi. tabi ki buradaki faal olarak yazan sözlük camiası bunu pek bilmez. ya da hatırlamaz.
Bozulması nedeni ile tamire verdiğim sırada yedek telefon kullanmak istememiştim. ilk başta zorlanmıştım daha sonra güzel olduğunu görüp tamirden almaya geç gitmiştim. Hoş telefonu verirken tamire acil lazım demiştim. Lakin boşboş yaşamak gibi gelmeye başladığı anda hemen tamirciye koştum. Bu olay 3-4 gün sürmüştü yanlış hatırlamıyorsam.
günümüzde uygulaması imkansız olan durumdur. eski bir dostunuzu, arkadaşınızı instagramdan bulmaya çalışırken, sonucunda bulamadığımızda öldüğünü falan düşündüğümüz oluyor. duruma bakar mısınız amk? sosyal medya hesapları artık birer dijital kimlik halini almış durumda.
öte yandan iletişim çağında yaşıyoruz. birine bir şey söylemek istediğimizde çok kısa bir süre içerisinde bunu gerçekleştirebiliyoruz. bir şey merak ettiğimizde bir iki saniyelik sürede öğrenebilme imkanımız da mevcut. tüm bunlardan mahrum kalmak bence pek akıllıca sayılmaz. tabii sosyal medya kullanmayanları tenzih ederim, o insanlara saygım sonsuz.
çok da zor değildir. telefonum bozulduğundan dolayı geçen ay 30 gün telefonsuz dolaştım. ilk birkaç gün saate bakamamak beni zorladı ama onun dışında hiç sorun olmadı. arayanımız yok ki zaten
