özendiğim insandır.
keşke ev telefonum olsa, telesekreteri olsa ve bana mesaj bırakılsa; hiç cep telefonuyla uğraşmasam diye iç geçiririm. maalesef ki sesli mesaj bırakma alışkanlığı olan bi çevrem yok.** zaten ev telefonum da yok, malum öğrencilik. velhasıl kelam, bu şartlarda bana pek mümkün görünmeyen de bir durumdur bu.
Mervelere ders çalışmaya gittiğinde babası nasıl arayacak, tuğçe mertle çıkıyormuş haberini ilk nasıl duyacak, berkenin artık selinin kankası yağmurdan hoşlandığını hülya nasıl haber edecek, cilveleştikleriyle nasıl mesajlaşacak.
vardır ayrıca bu kız aylarca evden çıkmaz kimileri asosyal grubuna soksada belkide dünyanın en dertsiz tasasız kızıdır.
elinin altında bilgisayar vardır anca elini yorar belki hayat ona dilin gereksiz olduğunu öğretmiştir.
