bol çimen olcak böyle abi, ırmak kıyısı falan bi de ohhh. yicen çimeni içicen suyu, daha ne ister ki bi hayvan? kafanı suya sokucan, ara sıra da burnunun ucuna gelen... amaaan neyse. sonra da çimene yayılcan işte el mecbur. böyle geçip gitçek günler.
gidelim de düşünürüz. bunları konuşmak için çok erken. ha-ha!
yeter düşündüm çok. herhalde nasıl öldüğümü, öldüğümde arkamdan kimlerin acı çektiğini, kime daha çok dokunduğunu yokluğumun gibi durumları izleyerek bilmek isterdim.
hemen şu anki düzeni kurmak: arkadaşlarım, internet, ailem, sevdiğim şeyler, uludagsozluk, az biraz daha rahatlık muhtemelen, bir de harika bir huri. yoksa, birkaç tane mi!
notları okuyan komisyona başvurmak, eğer ben cennetteysem kesinlikle hata vardır ve bu daha sonra ayyuka çıkarsa kat kat fazla yakarlar beni. yanlışlığı ben düzeltirsem "afferim sevdim seni, hadi git cennete" diyebilirler. bu taktiği yıllarca hocalarda denedim fakat tutmadı, sadece notumu düşürmekle yetindiler, belki orda işe yarar.
