meğer isem çok varmış böyle insanlar. dilerseniz bi anımı anlatıp pekiştiriyim.
bir arkadaşla beraber din için iyilik yapma konusunda tartışıyoruz. iddaalaştık. yolda giden bi arkadaşla diyaloğum aynen şöyledir:
ben-günah olmasa hırsızlık yapar mısın?
o-yapmammı gardaş tabii ki yaparım.
Al gülüm ver gülüm temellerine oturtulmuş kainatın şaşılmayacak bir örneğidir.
Ve yine kainatın en üstünü olarak nitelendirilen insan oğlunun muhteşem bir zeka örneği ;
Dünya metası karşılığında cennetden arazi kapatmaya çalışan çakal gundiler....
bir ateist ile tartışırken şu argümanı kullanan insanın da yaptığı şeydir.
- iyi o zaman. tanrı yoksa, cehennem yoksa o zaman hepimiz birbirimizi öldürelim. hoşumuza giden kadına tecavüz edelim. niye iyilik yapıyoruz ki o zaman.
kafası doğru ve yanlışa basmayan bazı kişilerin sadece bir kitabın kurallarıyla en azından yarı insası bir varlığa dönüşüp, içten gelmeyen ve samimi olmayan duygularla iyilikler yapabilceğinin kanıtıdır.
egoizim felsefesine göre "her insan bencildir. mesela bir anne, evladının başına kötü birşey gelmesini istemiyorsa, sonunda kendi uğraşacak olduğu için veya kendi vicdan azabını düşündüğü içindir. hasta olmamasını istemesinin sebebi ise, hasta olana bakmanın zorunluluğunun olması * ve bu uğraşın zor olması nedeniyledir ve tabiki vicdan rahatsızlığından." egozimim felsefesine göre insanlara yapılan iyiliklerin nedeni de bundan kaynaklanmaktadır. cennet denen muhteşemiyet olmasa, ebeveynlerimizi dinin zaman aşımına uğramış şekilde bulabilir ve öyle görüp, büyüdüğümüz için de kaçınılmaz olarak o kişiliğe sahip olabilirdik. ama cennet var ve yapmamız gereken iyiliklerin nedeni var. egoizm felsefesi için bu böyledir. *
Birçok müslüman için bir inanç mottosudur. Bu gerçeği kabul edemeyenler lütfen en yakın çevresinden başlamak üzere etrafındaki insanlarla tatlı tatlı dinler üzerinde konuşsun. Muhabbetin demlendiği noktada bazen gizli bazen de açık açık inanma sebeblerinin bu olduğunu ifade ettiklerini göreceksiniz. Cennet ve cehennem vaadi olmasaydı dinler kendilerine inanan insan bulma konusunda çok sıkıntı yaşarlardı. Bunun dışında ahlak ile din arasında hiçbir zaman doğrudan bir ilişki yoktur. Ahlaksız yapmak için de ateist olmaktan daha iyi sebepler bulsanız yeridir. Değilse adama salak derler.*
