güzel bir yer sanırım. aslında çok da emin değilim diyemem ama en azından görmediğimi söleyebilirim. fakat inanıyorum. zaten bu şahsi bir şey, yani inancım. herkes aynı yaşta olacakmış, sevdkleriyle beraber, kimse en ufak bir huzursuzluk duymadan yaşayacakmış. dünyaya bakınca cennetin ne kadar özendirici olduğu ortada. ne zaman gideriz, gidermiyiz gitmezmiyiz gibi nihilizme yöneltici birtakım yaklaşımlar da olsa cennet vardır, inanıyorum. hem de cillop gibi bir yer. nasip olur da gidersem de harika günler geçireceğim. ooh, daha ne olsun. huriler türlü türlü. asian var, blow job var, black var. hatta istersen bilmediklerin bile var. daha ne ya! bir insan daha ne isteyebilir. ama dünyadaki utanma duygusunun orada olmamasından dolayı da bir sıkıntı yaşamayacağız. daha doğrusu mantık tamamen farklı olacak. kafanızı takmayın öyle nuri de olacak mı korkusuna.
sıkıla sıkıla izlenilen bir türk filmi. eğer sabırlı olup da filmi bitirebilirseniz, pişman olacaksınız. benim izlediğim salonda yarısı boşalmadan gitti insanların.kültür bakanlığı'nın katkılarıyla çekilmiştir. bu bakanlığın düzgün bir filme sponsor olduğu günleri de görürüz inşallah, amin. ekşi'den ankaragazozu nickli arkadaş çok güzel anlatmış filmi, ancak bu kadar güzel özetlenirdi bu film. işte o metin :
filmi birlikte izlediğimiz grubumuzda bir psikolog ve 20 yıllık bir psikiyatrist de dahil olmak üzere kaliteli sinema seyircisi sayabileceğimiz envai çeşit insan vardı. filmden çıktığımızda hepimiz bu filmin seyircinin zekasını aşağılamaya yönelik bir girişim olduğunu düşünüyorduk. yönetmenin iş bilmezliğini danışmanlık sistemini kullanamamış olmasından da anlayabiliriz. yönetmen eşten dosttan bir doktora danışsa bile epilepsi nöbeti geçiren birinin ayağa kaldırılmayacağını, nöroepltik bir ilacin ayaktayken vurulmamasi gerektigini, bir hastayi 15 yıldır tedavi etmeye çalışan bir doktorun hastanın hayatındaki en derin travmayı yani annenin kaybını 15 yıl sonra sormayı akıl etmeyeceğini, deney faresinin öldüğünde çöpe atılmayacağını, bir doktorun hiçbir koşulda hastasını eve götürmemesi gerektiğini, mental retarde ve şizofren bir hastanın motorsikletin arkasında yolculuk yapamayacağını, psikiyatri kliniğinde hastanın kendi ilacını hemşirenin çayına atarak onu uyutup kaçamayacağını ve daha birsürü saçma sapan şeyin hiç ama hiç mümkün olmayacağını öğrenirdi.
geçtiğimiz cuma vizyona giren biray dalkıran filmi. oyuncular: engin altan düzyatan, fahriye evcen, zeynep pabuççuoğlu, tülay bekret, şendoğan öksüz, aytaç ağırlar, cüneyt sayıl, yusuf ekşi, can anamur ve mehmet birkiye.
boş vakitte evde izlenebilecek bir film olarak gördüm. ne orjinal ne de basit ama çok etkileyici buldum.
filmin genç oyuncuları gayet başarılılardı. filmle ilgili en olumlu yorumum budur.
Biraz gerilim, biraz dram, biraz komedi... Başrollerde Engin Altan Düzyatan, Fahriye Evcen ve Zeynep Papuççuoğlu'nun bulunduğu film, annesini kaybetmesi üzerine bir travma geçiren, düşük zekalı Can'ı, hayır pardon, A'yı anlatmaktadır. O kendi dünyasında, cennetinde mutludur, ancak onu cennetinden koparıp 'akıllı' yapmak isterler.
'Ben dünyanın en iyi kaçan gerizkelısıyım!' sözü beni çok etkiledi Can'ın. Trajikomik bu söz, bütün filmin havasını taşıyor üstünde.
görünmez gücün, kendine tapan kullarını öldürdükten sonra ödüllendireceği masallar alemi.
ilk çağ mitolojilerinden tek tanrılı dinlere adapte edilmiştir: huri denen kız çocuklarıyla azgın erkeklerin çiftleştiği kutsal mekandır.
oya bora nın dan ruhani ve sözleri aşk, ihanet,vs. albüm kapağı dışında sadece burada şarkısı.
cennetin o parlak rengine,
bir gölge düştü o, benim gölgem
sardığım ateşli vücutlar,
ardında kaybolur, iz vermeden
buldun mu sen cenneti ?
verdin mi kendini bana ?
koştun mu sen kollarıma ?
zar tutar, ah talih zar tutar
koşsam ne farkeder
yürüsem ne
hazır mısın benimle uçmaya ?
yüksekler tükendi
alçalmaya
buldun mu sen cenneti ?
verdin mi kendini bana ?
koştun mu sen kollarıma ?
sordun mu sen cenneti ?
geldin mi son yangına ?
koştun mu sen kollarıma ?
---------------------------------
cennetin o parlak rengine
bir gölge düştü o, benim gölgem
sardığım ateşli vücutlar,
ardında kaybolur, iz vermeden
buldun mu sen cenneti ?
verdin mi kendini bana ?
koştun mu sen kollarıma ?
sordun mu sen cenneti ?
geldin mi son yangına ?
koştun mu sen kollarıma ?
buldun mu sen cenneti ?
verdin mi sen kendini bana ?
sordun mu sen cenneti ?
geldin mi sen son yangına ?
buldun mu sen cenneti ?
verdin mi kendini bana ?
koştun mu sen kollarıma ?
sordun mu sen cenneti ?
geldin mi son yangına ?
koştun mu sen kollarıma ? *
eğer şeytan cennette insanı kandırabiliyorsa, cennette yalan söylenilebilir. yani orada kötülük yok demek bu hikayeye aykırıdır. orada günah olmayabilir fakat kötülük buna göre var.
kafamda henüz cevaplarına ikna olamadığım soru işaretlerine sebep olan yer.Şöyle ki,söylenildiği gibi cennetin katlardan(yanılmıyorsam 7) oluştuğunu varsayalım.bu durumda en zengin kaynaklara sahip olana birinci kat diyip burada peygamberlerin ve yakınlarının vs. bulunduğunu varsayalım.Diğer yandan ucu ucuna son anda 7.katında bulunmaya hak kazanan birini ele alalım.
cennetin son katında olan biri,kendinden daha üst katta olup,daha fazla nimete sahip olan birini gördükçe kıskanmayacak mıdır?Eğer kıskanmayacaksa,herkes kendi sahip olduklarıyla memnun olacaksa,bunun anlamı kitap okumuyorum eksikliğini hissetmiyorum gibisinden,herkesin kendi sahip olduklarıyla barışık bir şekilde mutlu olması mıdır?Bu durumda ne kadar önemlidir cennte kimin daha çok hakederek girmesi ortada bir eksiklik hissedilmeyecekse?eğer kıskançlık duyulacaksa da,sonsuza kadar sürecek bir kıskançlığın cennette ne işi vardır?Bu mudur sonsuz mutluluğun olduğu yer?
Tabi kat halinde olmadığını,herkesin aynı yerde bulunacağını varsayacaksak,peygamber ile ucu ucuna cennete girmeye hak kazanan arasında ne fark vardır?Olaya kat olayı değil de sahip olduğun nimetler açısından da bakılabilir.
Can 29 yaşında Atipik psikoz ve düşük zekasına rağmen büyük hayal gücüne sahip bir adam. Yaygın tanımıyla geri zekalı
7 yaşında annesi öldüğünde yaşadığı travma sonucu annesinin hayaliyle yaşamaya başlamış ve annesi dışında kimseyle iletişime giremediği bir çocukluk geçirmiş. Bu yüzden kendine ait bir cennet yaratmış. Ve bir gün cennetinde tek başına değil güzel bir kızında ona eşlik ettiğini fark eder.
Bu hikaye, kendi kurduğu cennetinden çıkarılıp yalancı bir cennette, akıllı bir yetişkin olabilme şansı verilmiş bir çocuğun hikayesi
ölüm korkusunu azaltmak için insanlar tarafından uydurulmuş ütopik yer. zira her kafadan bir ses çıkmaktadır. kimi "sabaha kadar hurilerle dans" der. kimiyse "huri yok, çiftleşmek yok" der. kuran-ı kerim de 6 veya 7 ayette cennetteki hurmalardan ve ırmaklardan bahseder. sürekli hurma. hep hurma. sonsuza kadar hurma. muz yok mu peki?
evet ölüme giden yolda insanın korkularını azaltmak için yaratılmış olan hayali bir yerdir. her dinin bir ödülü olmalıdır ki dinlerin temel olarak ödülü cennettir. cenneti arzulayarak hayatından kısıp yaşayanlar ise, bu hayattan fazla beklentileri kalmamış, "burda yaşayamadık güzel, bari öteki tarafı garantileyelim" diyen insanlardır ki bunlar en acınası toplulukturlar. bu kısım belli bir yaşa kadar her boku yiyip sonra kendini dine veren, cenneti garantiye almayı hayal ederek sabah akşam namaz kılan, camiye giden insanlardan oluşur.
islamiyete göre bir çok insanın gideceği yerlerdendir. kimisi cehennemden sonra cennete gidecek, kimisiyse direk cennete gidecektir. örnek vermek gerekirse hayatı boyunca iyilik ve şefkatle yaşamış, insanlara yardım etmiş, fakirin duasını almış bir kişi eğer namaz kılmamış, oruç tutmamışsa yeri öncelikli olarak cehennemdir. tam tersi de cennet için geçerli olmaktadır.
yine alimlere göre, cennette 1 dakika dünyadaki 1000 seneye bedeldir. cennetteki 1000 sene ise allah'ı 1 perdesiz bir dakika görmeye bedeldir.
aynı zamanda abazaların rüyalarını süsleyen atlantistir;
"bu hayatta mala vuramadık, bari orda vuralım anasını satayım."
