insanın içgüdüsel olarak yarattığı; hedonist ve pragmatist düşüncelerin bir üretimi olan, ''cennet ve cehennem'' unsurunun bir safsata olduğu gerçeği ölündüğü zaman anlaşılacaktır.
tamam cennette cehennemde yalan ama bir düşünelim yalan söylemiyorsun, milletin karısına kızına bakmıyorsun, içki edip millete salça olmuyorsun,günde 5 vakit namaz kılmak için abdest alıp temizleniyorsun,namaz kılıp iki namaz arasında birazdan Allahın huzuruna çıkıcam diye günah işlemekten sakınıyor... yada bunlara saygı duyup kendi hayatını yaşıyorsun ama ya varsa ne kaybedersin bunları yaparsan. topraktan geldik toprağa gidecez maksat çamurlaşmamak.
insan inandıkça yaşar. Ailesine güvenir, inanır önce. Korktuğunda "babama söylerim bak" der.
Zamanla kendine güvenmeyi, inanmayı öğrenir, kendi başına ilk deliliklerini yaşar, ilk kez aşık olur, ilk kez sevişir. Çok inandığı ailesinin elinden uçaaar gider.
insanı var eden sadece ve sadece inandığı şeylerdir. Birinin kendisini sevdiğine, aşık olduğuna inanır ve yıkılır terk edildiğinde.
Hayat da böyledir, büyüdükçe inandığımız her şeyi kaybetmeyi de öğreniriz. Öğrendikçe inanmaktan vazgeçeriz, vazgeçtikçe de kırılan umutlarımız, yıkılan hayallerimiz "koca bir yalan" oluverir.
"Tanrım, sana küfrediyorum! Haydi yak beni!" dediğimizde "gördün mü, yok işte senin tanrın" lafı takiptedir. Büyüdükçe, yüceldiğimizi sanıp, yarattığımız kirliliğe tecrübe ve zeka deriz.
Ne kaybettirir ki, her inandığımız şey gibi ona da inanmak. Varsın olsun bir cennet, huriler de olsun, buz gibi sular da olsun, her türlü meyve olsun, her türlü zevk olsun.
Bir cehennem olsun, birilerine yaptığımız görecesiz kötülüklerin cezasını çektiğimiz. Yanalım varsın, acı çekelim, acı çekeceğimize inanarak yaşayalım, n'olur?
Öldükten sonra toprak altında hissiz, nefessiz, kimsesiz olduğumuzu düşünmekten daha mı kötüdür, öldükten sonra sevdiğimiz birinin güzel yüzünü görmeyi, görebilmeyi düşünmek?
-47 Ronin biliyor musun ?
Efendileri bir başka efendi tarafından ihanet gören ve öldürülen 47 samuray, böylece ronin olurlar -efendisiz samuraylar- başka biri yüzünden onurlarını kaybetmişlerdir. 3 sene boyunca plan yapıp hırsız ya da tüccar kılığında dolaşmışlar, hatta deli kılığında. Sonra bir gece efendilerini öldüren adamın sarayına bir baskın düzenlemişler ve onu öldürmüşler.
- Güzel, tamam beğendim benim işim.
- Ama dahası var. 47 si birden o sarayın bahçesinde törensel intihar anlamına gelen, seppuku yapmışlar.
- Bu kısmını pek beğenmedim
- Ama bunu anlıyorsun ?
- Ne demek bunu anlıyorsun ?
- Savaşçının onuru , asıl zevk savaşta bunu anlıyorsun değil mi ? Hatta başka bir şey daha var, aslında kendin dışında hizmet etmen gereğini de anlıyorsun..? Bu ihtiyaç gittiği zaman yani; inanç öldüğünde, Ne olursun? Efendisi olmayan bir adam...
Sırf maddesel ispatı yapılamıyor diye asıl gerçek olan iki olguyu hiçe sayan önerme.
yine de kişiye kalmıştır inanıp inanmamak, lakin sıradan durumlarda bile sınavla seçiliyorken insanlar koca dünyanın sınav sonucu olmasının adı neden yalan?
biraz dusunebilen her insanin anlayabilecegi gercektir.
allah var. herseye gucu yetiyor. bizim ibadetimize falan ihtiyaci yok, amma kendisine ibadet etmeyeni cehennem'e, edeni cennet'e koyacagini soyluyor. hatta isi abartip musluman olmayanlar direkt cehenneme gidecektir diyor. cok guzel.
yani m.s 600 yilindan once olduyseniz yandiniz cunku cennete giremiyorsunuz. dunyanin oteki bir ucunda da dogmaniz falan allah'in umrunda degil. hristiyan bir ailede yetismis olup ufak bir cocukken olmeniz de allahin umrunda degil. musluman degilseniz s.ctiniz her turlu.
yahu arkadasim su muslumanligi insanligin dogusundan itibaren gonderseydin de o kadar kisi magdur olmasaydi. yani sinirsiz guce, sinirsiz zekaya sahip birseyin bunu akil etmesi gerekir aslinda ama, bilemiyorum yani.
ozet: cennet ve cehennem diye birsey yoktur. kendinizi kandirmayin. ozellikle fakir olanlar. oteki tarafta sefa mefa suremeyeceksiniz. orada sizi bekleyen bilmem kac tane huri yok. gercekler acidir ve acitir.
