Özellikle açıp hiçbir şarkısını dinlemişliğim olmamasına rağmen 2000’li yılların başında abimin aşk ateşiyle yanıp tutuşmasından mütevellit o dönemki şarkılarının birçoğuna -zorluluktan- hakim olduğum sanatçıdır.
artvin arhavi doğumlu sanatçı. kariyerine bölgesel şarkıcı olarak başlamış. bir süre artvin'de bir bankada güvenlik görevlisiolarak çalışmış. daha sonra istanbul'a gelmiş ve bir süre topkapı'da dolmuş şoförlüğü yapmış. sonradan yıldızı parlamış.
yaşayan efsane.
inşallah değeri vefat edince anlaşılmaz. allah uzun ömürler versin, daha bizi çok efkarlandıracak.
niye bu da adam değilmiş?
koskoca ülkenin meşru, seçilmiş cumhurbaşkanını ziyarete giden yaklaşık 30 ünlüden biri olduğu için mi?
gezi parkında elinde şarapla polise taş atsa adam olurdu ama değil mi.
t: adam gibi adamdır. baba geçinen sarhoşlardan, hapçılardan bin kat daha babadır.
edit: gezi piçlerinin zoruna gitti anlaşılan.
cengiz kurtoğlu dinlerken insanın seveceği yoksa seviyor, aşk acısı çekeceği yoksa da çekiyor be kardeşim. Babamızdan arabayı kaçırıp son ses teypte mahalle arasında cengiz dinlediğim zamanlar dün gibi aklımda. insan çok özlüyor.. onun sokağından defalarca geçişini de, belki tekelin önünde rastlarız hayallerini de.. o zamanlar biz cengiz, müslüm, ümit besen dinlediğimiz için kıro oluyorduk. Şimdilerde moda oldu..
geçtiğimiz gün ağabeyini kaybeden değerli sanatçı.
yeni nesil her ne kadar tanımasa da yaşayan son efsanelerdendir. tabi ki onun da kıymetini bilmiyoruz ve bilmeyeceğiz.
