--spoiler--
Şehadete hazır olan Cengiz'e usulen son arzusunu sordular...
-Bir bayrak ve Kuran-ı Kerim istiyorum!!!
Ortalık bir anda hareketlendi. Görevliler dört bir yandan koğuşlara doğru koşmaya başladılar. Az sonra birisi, elinde bir Kuran-ı Kerim ile geldi. Cengiz, Kuran-ı aldı ve 3 kere öpüp başına koydu.
Koca cezaevinde bir bayrak bulmak epey zor olmuştu. Nefes nefese gelen birinin getirdiği küçücük bayrağı Cengiz’e verdiler. Sakin bir edayla dürülü olan bayrağı açan Cengiz, iki eliyle kenarlarından tuttuğu bayrağı göğsü hizasına kadar kaldırarak ileri uzattı ve sesli olarak:
-Ey benim şerefli bayrağım... Ben seni dalgalandırmak için çok mücadele ettim ama seni dalgalandırmaya gücüm yetmedi... dedikten sonra öpüp başına koydu.
Kuranı öperken ve bayrağa hitap ederken darağacının önünde bulunan Cengiz'in bir yanında kement ipi sarkıyor, bir yanında da az sonra üstüne çıkacağı tabure duruyordu.
iki kez idam ettirilen devrimcidir. olay şöyle anlatmak gerekirse
Cengiz Baktemur'un taburesi cellât tarafından ilk tekmelendiğinde, can çekişti, ölüm uzadı. içlerinden biri "böyle işkence olmaz, tutun kaldırın" dedi. Az sonra cellat yine geldi ve bu defa ipi boynuna tam geçirdi. Ve tabureye bir tekme daha.
- Ne diye öldürdün, niçin öldürdün?
- Arkadaşlarımı vurmuşlardı Sıra bendeydi. Ben vurmasam günün birinde onlar beni vuracaktı, sizleri vuracaktı, Türk milletini bedbaht kılacaktılar..
Karar: Samimi itiraflarından ötürü idam.
_________________
Boynuna ipi geçirmeden hemen önce;
-Ey benim şerefli bayrağım... Ben seni dalgalandırmak için çok mücadele ettim ama seni dalgalandırmaya gücüm yetmedi...
Dedikten sonra öpüp başına koydu.
_________________
Sonra daha önceden hazırlanmış olan idam yaftası boynuna asıldı. Başında yünden örülmüş bir başlık (külah) vardı. idam yaftasını asarken bunu başından almak istediklerinde,
-Onu başımdan almayın. Onu cezaevindeki ülküdaşlarım benim için ördüler...dedi.
infaz komuta heyetinde gene bir homurdanma oldu ama sonunda külahın başında kalmasına izin verildi.
Cengiz, tabureye çıkarken cellat da mecburen yanında belirdi. Yukarıdan sarkan kemendi telaş içinde Cengizin boynuna geçirip aceleyle tabureye bir tekme atarak kaçtı. Karanlığın koyultusunda saklanmak ister gibiydi.
Anlaşılmaz bir hırıltı kapladı ortalığı... Karanlığa benek benek düşen lambaların fersiz ışığında çırpınan, debelenen beyazlıktan başka her şey sanki taş kesilmişti. Ne kadar geçti bilinmez, Cengiz hala can çekişiyordu. içlerinden biri, içinde biriken nefesiyle avazının çıktığı kadar bağırdı:
-Böyle bir işkence olamaz ... Tutun lan, kaldırın..!
Aynı duyguları paylaşan iki asker zembereğinden boşanmış bir yay gibi atılarak Cengizi ayaklarından tutup havaya kaldırdılar.
Az sonra bir köşeye sinmiş olan cellat bulunup geri getirildi ve bu defa ipi Cengizin boynuna tam geçirmesi söylendi.
Ve... cellat, tekrar tabureye tekme attı...
Cengiz, yağlı urganın ucunda hafif hafif sallanırken güneş ışıkları da ufuğu aydınlatmaya başlamıştı.
ya işte buna hayat derler,ne diyor tengrimiz allah kitabında "bu dünya sizi aldatmasın..." birisi davası için canını verir ötekisi ise bu kadar can vermiş davanın hareketine ihanet edip her seçim gecesi elaleme meze eder.erdoğanın mezesi olmaktan usandık,her pazar hüsran mı yaşayacağız...
gör cengizim,velicanım,mustafam pehlivanım sizler mamakta eziyet çekip bu dava uğruna can verirken karakola bile düşmemiş efendinin birisi 48 yıllık hareketin altına dinamiti koydu halen daha gitmiyor,gitmeyecekte...
“Külahımı almayın. Onu bana Ülküdaşlarım ördü, onunla idam olmak istiyorum"
infaz komutanı alaycı bir ses tonuyla:
"Ellemeyin, bırakın" dedi.
Cengiz Bektemur, dimdik yürüdü darağacına.
Korku yok, pişmanlık yok.
Elif gibi dimdik,
Hz.Hamza'nın yürüyüşü gibi vakur ve heybetli.
infaz heyeti titredi bu duruş ve ferasetten.
Ve yiğit, yağlı urganda son sözünü söyledi:
"Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resulühü"
Zulmün kalelerini titreten ve ölmeden önce ölümü yenen Cengiz BAKTEMUR’u rahmet ve dua ile anıyorum.
VATANı, BAYRAĞı, iNANCı VE DAVASı UĞRUNA CANINı FEDA EDEN YiĞiTLERE VE ŞEHADET YURDUNDAKi TÜM ŞEHiDLERE SELÂM OLSUN,
RUHU ŞAD MEKANLARI CENNET OLSUN.
