adı üstünde embesildir bu ve bunun gibiler. ölüye ve ölünün yakınlarına saygı duymayan, edepsiz bi insan ancak böyle bir şeyi yapabilir. şu fani hayatta adam öldürme isteğimi tetikleyen birkaç durum var. bu da onlardan biri, diğeri de hamile olduğu halde sigara içen salak kadınlar. herneyse konuyu dağıtmadan şu olayı biraz anlatmak istiyorum.
bi insan, o acılı günde nasıl olur da makyaj yapıp gelebilir ya? nasıl bi saygısızlık bu? benim elim ayağım tutmuyor, sanki vücudumdan kerpetenle et kopartmışlar gibiyim, her yerim ağrıyor, içim acıyor resmen ve artık ağlayamıyorum bile. bu gerçekliği kabullenmem gereken şiş ve kırmızı gözlerime bakıyorum. eroinmanlar gibiyim belki ama umrumda mı şimdi güzellik?
sen ne hakla cenazeye tam takır bi makyajla gelebildin be kadın?
...
birkaç ay önce anneannemi kaybettim. evi dolup taşmıştı. herkes bi şeyler söylüyor, onunla ilgili güzel şeyler anlatıp dururken yılan bakışlı, rimelle kıvrılmış o kirpiklerin ardındaki gözleri gördüm. dudaklarında da pembe ruju vardı. tiksinerek ve nefretle baktım. galiba fark etti ve hiçbir şey diyemedi. eğer, sinirlerime hakim olmasaydım o an onu kovabilirdim küfrederek hem de..
bi insanda küfür etkisi yaratan anlardan biriymiş bi yakınınızın cenazesinde böyle bir şeye şahitlik etmek. cenazelere giderken özellikle dikkat ettiğim durumlardan biri de makyajsız olmaktır. insanın içinden bile gelmemeli zaten her kim olursa olsun böyle bi durumda ama var işte böyle embesiller ve terbiyesizler. kendilerinin cenazeleri nasıl olacak çok merak ediyorum.
gözlerim kızarmış ve göz kapaklarım şişmiş... dudaklarım kurumuş ve yüzüm hiç olmadığı kadar beyaz ve kanı çekilmiş gibi... acı, içimden taşmış tüm bedenimi de esir almış işte. umrumda mı sanıyorsun? utandım mı sanıyorsun?
saygının her zaman ve her yerde gerekli olduğunu bilmeyen, hayata sadece madde anlamında bakan insandır. oysa hayat; duygular, düşünceler, değerler ve kurallar bütünüdür. insanın ölmüş olması, saygı duyulmayacağı anlamına gelmez.
