Memleketin doğusundaki saçma bir gelenektir. Bunun altında ise feodal ağalık düzeninin etkisi var. Amaç toplumun cenaze sahibini cömert (sofrası yerde) olarak algılaması, bahsetmesi. Allahtan şimdi pandemi olduğundan taziye çadırı kurulamıyor. Malatya’da Elazığ’da filan belediye geliyor cenaze evinin kapısına koskoca sahra çadırı kuruyor, masa, sandalye veriyor. Adam bildiğin anacaddeyi çadır kurup trafiğe kapatıyor. Tek amacı düğün ve cenazelere kavurma/pilav yapmak olan fırınlar var lan!
Halbuki Karadeniz’de öyle değil, millet düğünde değil ama cenazede barışır, komşu evinde cenaze olsa kanlısı bile olsa bi tencere yemek götürür. Götürmek zorundadır. Cenaze evinde yemek pişmez.
Birkaç ay önce dayım vefat etti, yaşadım bizzat. ikinci tabağı isteyen hiç tanımadığım kişiler vardı cenaze evinde. hatta artırıyorum, yasin okuyan hanım teyze evdekilere götürmek için paket yapmamı da istedi.
şimdi şimdi dayımın öldüğünü anlayıp ağlayabildim. gerçekten cenaze esnasında millete hizmet etmekten ve küfretmekten üzüntüsünü yaşayamıyor insan.
