hayatta anlamadığım ender şeylerden biri. lan benim zaten acım var, bir de gelen gideni niye doyurmak zorundayım? acıkan s.ktirsin gitsin yemek yesin gelsin, taziye evine yemek yemeye gelen de bir zahmet hiç gelmesin.
insanlar sabahtan öğlene/ikindiye hatta bazıları akşama kadar yanında oluyorlar. Yemek yeme imkanları yok. Saçma değil gayet yerinde bir gelenek. Kaldı ki üstteki yazarın dediği gibi acısı en büyük olan üstlenmez bu görevi. Kardeş payı’ndaki hilmi örnek verilebilir.
En nefret ettiğim adetlerden biridir. Daha ne olduğunu anlamadan evde gözlerin rahmetliyi arar. Cidden Öldü mü? yok mu şimdi? diye içinde bulunduğun durumu anlamaya çalışırken akraba bozuntusu seslenir: "guzum yavrum pide çok kuru yok mu acı biber bide limon ver sana zahmet"..
Günümüzde zaten bu tarz oluşan cenaze, düğün, eğlence vs cemiyetlere pek çok kişi "desinler" diye gitmektedir.
Cenaze evinde yemek verme yedirme hadiseside gelenleri en iyi şekilde ağırlama, sanki cenaze değilde mekân açmış havasında yeme içme şenliğine doğru evrilmekte.
Adettir güzel bir şey, ama günümüz insanının kendini bu konudada kanıtlama çabası maalesef pek hoş olmuyor.
