kardeş orası cenaze evi aş evi değil. acı paylaşmaya gelen de karnını doyurup gelsin bir zahmet. insanlar orada perişan acı yaşayacak lavuğun biri elinde kaşık tabakla gelip " bir tabak daha alabilir miyim" diyecek he... sokarlar o kaşığı ona orada kimse kusura bakmasın.
sen belli ki yorum yapmış olmak için yapmışsın ve bu adetin çıkışını ve aslını bilmiyorsun. anlatalım sorun değil; bu adetin aslı, cenazesi olan insan yemek, temizlik vs gibi ev işleri ile uğraşmasın acısını yaşasın diye normalde komşuları ve akrabaları tarafından tazye evinin temel ihtiyaçlarının sağlanmasıdır aslında. yani tencereyle yemek getirilmesi, bulaşık yıkanması, taziyeye gelenlerin karşılanması gibi. amma ve lakin nasıl olduysa zamanda bu durum taziye evinin aş evine evrilmesine yol açmış.
hayatta anlamadığım ender şeylerden biri. lan benim zaten acım var, bir de gelen gideni niye doyurmak zorundayım? acıkan s.ktirsin gitsin yemek yesin gelsin, taziye evine yemek yemeye gelen de bir zahmet hiç gelmesin.
Heyy açılın en çok ben sövecem !!! Pide için pul biber ve limon istediler benden biliyor musunuz !!! Yetmezmiş gibi çayına ayrı limon istediler.. en acısı da mal mülk telaşına düşüldü. Ahh ahh acindan o an tepki veremiyorsun aklın hâlâ öldü mü gömdük mü oralarda..
Kimsenin başına gelmesini istemeyeceğim bir durum. Ananeme çok bağlı bir torundum, birkaç yıl önce kaybettik. Canımın içi nur içinde yatsın. Cenazesi kaldırılmadan daha yemek derdine düştük. Herkes acısını unutmuştu insanlara ne dağıtacağız, kaç tane pide yaptırmalıyız… Cenazesi getirildi, acımızı hüznümüzü yaşayamadık. Son kez duamızı edip vedalaşamadan pide dağıtma telaşına düştük. Annem zaten perişan bir durumdaydı, bir yandan dik durmaya çalışıyor, diğer yandan sözde acımızı paylaşan insanlara hizmet ediyordu. Helal hoş olsun hepsi ama cenaze evinden hizmet beklenmez. O eve yemek beklentisiyle gidilmez.
Cenaze evinde yemek beklemek, insanın ne kadar duyarsızlaştığını gösteriyor. bu insanlar, o anın anlamını tamamen kaybedip, cenazeyi bir sosyalleşme, yemek yeme fırsatına dönüştürüyor. O an, acıyı paylaşmak, yas tutmak gerek. Bu tür beklentiler, hem kaybı yaşayanlara büyük bir saygısızlık, hem de toplumun ne kadar bencilleştiğinin bir göstergesi.
